بررسی تاثیر حضورپذیری و حس رضایتمندی ساکنان محیطهای مسکونی از امنیت اجتماعی سکونتگاههای شهر گرگان

تحولات دهههای اخیر سبب شده است تا امکانات جدید شهرهای امروز مانند گذشته قادر به تامین آرامش و امنیت شهروندان نباشد. این مسالهی نابهنجاری اجتماعی و در کنار آن بروز رفتارهای جرم خیز در نظام سکونت شهری جهان شده است. در این راستا هدف پژوهش، بررسی مولفههای اثر بخش بر حس رضایتمندی ساکنان از امنیت اجتماعی سکونتگاههای شهر گرگان میباشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و جامعه آماری آن، خانوارهای ساکن در مجتمعهای مسکونی شهر گرگان و حجم نمونه ۲۰۰ خانوار انتخاب شده است. اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات اسنادی و جهت برداشتهای میدانی از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار آماری SPSS و آزمونهای رگرسیون به روش (Enter) و t تک نمونهای استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که میان احساس رضایتمندی ساکنان مجتمعهای مسکونی با مولفههای روشنایی مناسب محیط و بافت کالبدی ساختمان ارتباط مستقیم و مثبتی دارد. روشنایی معابر و گذرهای اطراف ساختمان و محل زندگی اشخاص در شب باعث ایجاد آرامش و حس امنیت در تردد کودکان و زنان میگردد و همچنین باعث کاهش استرس و اضطراب در افراد هنگام تردد با پای پیاده در شب میشود. اشراف داشتن مساکن نسبت به هم مولفهی دیگریست که با ایجاد حس امنیت در میان ساکنان رابطه مستقیم دارد. از دیگر مولفههای موثر در ایجاد حس امنیت در میان ساکنان واحدهای مسکونی شهری میتوان به وقوع جرم در محل زندگی، روابط همسایگی و متغیر زیستمحیطی اشاره کرد.

Keywords:

محیط مسکونی , رضایتمندی , امنیت , بافت شهری , مسکن , گرگان