انتخاب سیستم اجرای پروژه، بر اساس یک مدل Multi Objective ارزیابی ریسک

سیستم های اجرایا، Delivery Systems چهارچوبی برای شکل گیری قراردادهای انواع مختلف پروژه های عمرانی است. سیستم اجرانشان دهنده عوامل حاضر و نحوه توزیع مسئولیتها و نحوه ارتباط این عوامل، در محدوده پروژه، برای ایجاد یا توسعه تأسیسات یا خدمات مشخص م یباشد. 6 دسته عمده این ساختارها: ساختار امانی، متعارف، طرح و ساخت، عامل چهارم و1 BOT 8 ]. ولی غالب - است. مطالعات زیادی با هدف تعیین پارامتر های انتخاب سیستم اجرای مناسب صورت گرفته است [ این مطالعات بر روی پارامتر های کاربردی سیستم های مختلف متمرکز بوده اند. بدون آنکه ساختار الزامات پیاده سازی انواع سیستم ها را به بحث بگذارند. در این مقاله نشان داده خواهد شد که تعریف یک سیستم اجرانیازمند تعیین 8 پارامتر : محدوده برون سپاری، سازمان های مجری قرارداد ، قابلیت تعریف پروژه، نحوه کنترل و تضمین کیفیت، نحوه پرداخت، روش ارجاع کار، قابلیت انعطاف پذیری و روش تامین مالی در یک پروژه یا قرارداد می باشد. دست یابی به مدلی که انتخاب سیستم بهینه را ممکن سازد، نیازمند مبنایی یکپارچه برای مقایسه پارامتر ها می باشد. با تعریف فاکتور ریسک در برگیرنده سازمان مجری ( چه از منظر کارفرما یا منظر پیمانکار) امکان ترجمه تمامی 8 پارامتر را به یک پارامتر پیوسته ممکن میگردد. لذا انتخاب سیستم اجرای بهینه، تبدیل به انتخاب سطح ریسک قابل پذیرش توسط سازمان مجری قرارداد می گردد. مدل معرفی شده در این مقاله ضمن ارائه یک پارامتر منحصر به فرد و البته ملموس در انتخاب سیستم های اجرا؛ به دلیل پیوستگی پارامتر های مشخصه ، قابلیت پیاده سازی مدل ها ی تصمیم گیری با دقت بالاتر multi objective را در مقابل تصمیم گیریmulti attribute که بر مبنای وزن دهی ذهنی پارامترها قرار دارند، ممکن می سازد.

Keywords:

سیستم های اجرای پروژه , سازمان کارفرما , مدیریت ریسک قراردادها