ایجاد نشاط و شادابی یکی از مؤثرترین راهها برای افزایش بهداشت روانی ویادگیری در جامعه است، مدرسه بهعنوان یک نهاد میتواند با به وجود آوردن زمینهها و برنامههایی باعث هر چه شاداب کردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوق زندگی کردن به وجودآید خودبهخود اثرگذار بر جامعه خواهد بود. انسانهای شاد زندگی خود را تحت کنترل دارند،بهتر یاد می گیرند،مسئولیتپذیرند، هدفمند هستند، دید مثبت به زندگی دارند. آیندهنگرهستند و در مقابل مشکلات و سختیها از پای نمینشینند، قرآن دین اسلام را دین شادی معرفی نموده و مهمترین عوامل شادی را محبوبیت، مقبولیت و موفقیت، ایمان، هویت ملی و فرهنگی، خلاقیتعارفانه و حل مسئله ذکر کرده است، روانشناسان شادی و شورونشاط را محرک انسانها برای عمل میدانند و جامعه شناسان جامعه شاد را جامعه موفق میدانند.در این مقاله با بهرهگیری از روش مطالعات نظری سعی شده است شادی از دیدگاه اسلام و روان شناختی بررسی گردد و همچنین نقش مدرسه وخانواده در شادی دانش آموزان بیان شود و چند راهکار نیز برای شادیبیشتر دانش آموزان ارائه گردد تا این شادی به یادگیری بیشتر منتهی شود.به عقیده نویسنده، این مقاله میتواند افق جدیدی را درزمینه ی ، شادی ونقش آن در یادگیری پیش روی متولیان تعلیم وتربیت قرار دهد.ازاینرو خواندن آن به همه علاقهمندان به آموزش و پرورش توصیه میگردد.