بررسی مفهوم عدالت بین نسلی و مصداق های ان در نهج البلاغه

مفهوم عدالت دارای ابعاد وسیعی است که از عدالت توزیعی و رویه ای تا اجتماعی همگی به گونه ای در تلاش برای احقاق حقوق همه موجودات در عالم هستی می باشند. مسئله ای که کمتر مورد توجه قرار گرفته برقراری عدالتی که موضوع امانت را بیشترمورد تاکیدقرار دهد. اینکه تمام امکانات، منابع و نعمت های الهی امانتی در دست افراد نسل کنونی است که از گذشتگان دریافته شده که باید به نسل های بعدی منتقل گردد و از طرفی نیز توسعه پایدار نیز از مسائلی است که برای نسل های آینده ای در حال حاضر بی دفاع ترین موجودات جهان هستی نیز بحث چالشی می باشد و اینجا است که مفهوم عدالت بین نسلی بیشتر جلوه پیدا می کند. برای تحقیق عدالت بین نسلی، باید دیدگاه ها و سنت های گذشتگان و نیازها و مصالح آیندگان را مدنظر قرار داد، به طوری که ثمرات زحمات و تلاش های آنها، حتی المقدور محفوظ بماند. عدالت بین نسلی همچنین با مفهوم حفظ محیط زیست و شرایط توسعه آینده مرتبط می شود. بررسی ها نشان دهنده این موضوع است که توجه کمی درمورد عدالت بین نسلی در مجامع علمی داخلی شده است در حالی که تئوری پردازان غربی بیشتر به این موضوع پرداخته اند و ما با توجه به داشتن منابع دینی قوی همچون قران و نهج البلاغه،دیدسطحی و محدودی نسبت به آن داشته ایم و کمتر مورد توجه مجامع علمی قرار گرفته است. نهج البلاغه مشتمل بر مجموعه ای از اسناد محکم و قابل اعتماد، دال برحسن سلوک اجتماعی و اداره عادلانه در ساحت جوامع انسانی است. بررسی و کاوش ابعاد عدالت در نهج البلاغه، از جمله پژوهش هایی تامل برانگیزی است که حساسیت شرع مقدس اسلام به مقوله عدالت را مدنظر پژوهشگران قرار می دهد. مادر این مقاله تلاش خود را انجام دادیم که مفهوم عدالت بین نسلی بگونه ای ریشه ای بررسی شود و از نهج البلاغه نیز به عنوانی یکی از این منابع استفاده شده است.

Keywords:

عدالت بین نسلی امانت توسعه پایدار نسل های آینده , نهج البلاغه