تحولی تازه در فرایند یاددهی- یادگیری با استفاده از الگوی تدریس ساخت گرایی 5E

هدف پژوهش حاضر بررسی الگوی تدریس ساختن گرایی در فرایند طراحی آموزشی می باشد .که در مراحل و مقاطع مختلف تحصیلی در فرایند یاددهی- یادگیری و به عنوان علمی کاربردی و مبتنی برارتباط بین نظریه های یادگیری و ساخت نظام دست به ٬ آموزشی است که طی آن، فراگیران به شکلی فعال وپویا با ارتباط دادن اطلاعات جدید به آنچه که قبلا آموخته اند ساخت دانش می زنند و متفکرانی خلاق و حل کننده ی مسائل تبدیل می گردند. بهیود فرایند آموزش و یادگیری مستلزم دارا بودن معلمان حرفه ای و کارآمدی بوده که می توانند با مطالعه و تحقیق، شناخت و کاربرد نظریه های یادگیری و الگوهای طراحی آموزشی متنوع به عنصری کارآمد در نظام آموزشی تبدیل شوند و با طراحی متفکرانه و علمی موجب تقویت و ارتقای فرایند آموزش و یادگیری در موقعیت های مختلف یادگیری گردند. تحقیق حاضر به روش توصیفی از نوع اسنادی می باشد که بااستناد به مطالعات کتابخانه ای و سایت های علمی انجام پذیرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در الگوی ساختن گرایی لازم است طراحان با سازوکارهای مناسب و با توجه به اصولی که در طراحی ساختن گرا مطرح می باشد محیط های یادگیری دارای قابلیت های متناسب با زندگی واقعی یادگیرندگان را طراحی کنند تا موجب کارآمدی و اثربخشی فرایند آموزش و یادگیری شوند. بنابراین کاربرد طراحی آموزشی مناسب موجب اثربخشی آموزش و یادگیری خواهد شد.