مروری بر راهکارهای اثربخشی پروژههای تحقیقاتی در حوزه معماری و شهرسازی

در دنیای رو به رشد امروزی، یک برتری مهم علمی- رقابتی، تبدیل درست برنامهریزیها و مطالعات به موفقیتهای اجرایی ازطریق رویکرد پژوهش محور است. علاوه بر این، ریشههای توسعه نیافتگی علمی متعدد و عوامل آن در دهههای اخیر قابل احصاءاست. از مشکلات اصلی این حوزه میتوان به پایین بودن سهم اعتبارات ملی تحقیقات، کمبود نیروی انسانی تحقیقاتی، نارسایی قوانین و مقررات، ناکارآمدی برنامهها، ضعف راهکارها و روشهای مدیریتی ناصحیح اشاره داشت. لیکن تمرکز فعلی این مقاله بر این است که؛ بهرغم فراهم بودن نسبی عناصر پیش برنده علم و وجود امکانات بالقوه وسیع و امکانات بالفعل نسبی در حوزهپژوهشهای معماری و شهرسازی چرا سرمایهگذاریهای انجام شده در اثربخشی مطلوبی ندارد؟ و علیرغم دروندادهای تحقیقات INPUT شامل سرمایههای مادی و به خصوص سرمایه معنوی_ یعنی انگیزههای علمی و مغزهای متفکر و پر استعداد، چرابروندادOUTPUT مجموعه تحقیقاتی کشور )به معنای اثربخشی آن( وضع مطلوبی ندارد؟ در این مقاله سعی شده است تا راه هایی برای پیشنهاد صحیح موضوعات پروژههای تحقیقاتی معماری و شهرسازی مبتنی با نیازهای واقعی جامعه مطرح شده و در نهایت راهکارهایی برای اثربخشی پژوهشهای این حوزه ارائه میگردد، بطوریکه نتایج کاربردی آن در معماری و شهرسازی در نهایت علاوه بر رفع مشکلات این حوزه، منجر به تغییر نحوه نگرش مدیران ارشد به امر پژوهش گردد

Keywords:

اثربخشی , معماری و شهرسازی , پژوهش , تحقیقات