ارزیابی الگوریتم های زمانبندی تولید کارگاهی انعطاف پذیر و مقایسه آنها با الگوریتم ژنتیک دوبخشی

در این مقاله مساله زمانبندی تولید کارگاهی انعطافپذیر مورد بررسی قرار میگیرد. این مساله تعمیم مساله زمانبندی تولید کارگاهی میباشد. اهداف مساله کمینه کردن حداکثر زمان تکمیل آخرین سفارش) Cmax ( و حداکثر بارکاری ماشینها ) Wmax ( و مجموعبار کاری ماشینها ) WT ( در نظر گرفته شدهاند. این مساله جز مسائل NP-hard میباشد، بنابراین بدست آوردن جواب بهینه به ازای هر نمونه مساله با ابعاد دلخواه در زمان چندجمله ای امکان پذیر نیست. به همین منظور یک الگوریتم ژنتیک پیشنهادی به نام الگوریتم ژنتیک دو بخشی برای حل مساله ارائه شده است. برای بررسی کارایی الگوریتم پیشنهادیاز دو مجموعه داده محک استفاده شده است و با الگوریتمهای موجود در ادبیات موضوع مقایساتی صورت پذیرفته است. نتایج محاسباتی نشان از کارایی الگوریتم ژنتیک دو بخشی برای حل مساله زمانبندی تولید کارگاهی انعطافپذیر دارد.

Keywords:

زمانبندی , تولید کارگاهی انعطااف پاذیر , الگوریتم ژنتیک , مقداردهی اولیه , نمایش کروموزم