اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه گشتالت درمانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش مهارت حل مساله دانش آموزان دختر

هدف ازپژوهش حاضر اثربخشی مشاوره ی گروهی به شیوه گشتالت درمانی برکاهش پرخاشگری و افزایش مهارت حل مساله دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه مقطع دبیرستان است پژوهش حاضر ازنوع نیمه تجربی و ازطرح پیش ازمون - پس ازمون باگروه کنترل و باگمارش تصادفی است که ازنظر هدف کاربردی است جامعه اماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه مقطع دبیرستان اموزشگاه شاهد شهیدغلامی ناحیه دو کرج درسال 93 بودند برای انتخاب نمونه ازطریق فراخوان عمومی 24 نفر ازافرادی که درپرسشنامه نمره پرخاشگری بالا ودرمهارت حل مساله نمره ی پایین تری گرفته بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند و بصورت تصادفی دردوگروه ازمایش و کنترل جا گرفتند جهت گرداوری اطلاعات ازپرسشنامه پرخاشگری AGQ و پرسشنامه حل مساله کسیدی و لانگ استفاده شد پس ازگزینش تصادفی گروه ازمایش و گواه دراغاز برای هردوگروه پیش ازمون اجرا و سپس مداخله ازمایشی گشتالت درمانی به شیوه گروهی به عنون متغیر مستقل 8جلسه که هرچلسه 90دقیقه بطول انجامید روی گروه ازمایش اجراگردید و پس ازپایان برنامه اموزشی ازدوگروه پس ازمون گرفته شد نتایج بدست آمده ازپژوهش حاضر نشان داد که گشتالت درمانی به شیوه گروهی توانست پرخاشگری را درگروه ازمایش کاهش دهد و همچنین مهارت حل مساله را دراین گروه بهبود بخشد

Keywords:

گشتالت درمانی , پرخاشگری , مهارت حل مساله