تعیین بهینه ترین جهت د اری گمانه های ژئوتکنیکی در توده سنگ درزه دار

در طی بررسی های صحرایی یکی از مرسوم ترین روشهای کسب داده های قابل اطمینان از شرایط درزه داری توده سنگ پیمایش گمانه های حفاری می باشد . میزان اطلاعات قابل حصول از گمانه به جهت داری گمانه نسبت به دسته درزه ها بستگی دارد . لذا در این خصوص پیش بینی بهینه ترین جهت گمانه از اهمیت زیادی برخوردار است . به همین منظور، در این مقاله روشی کمی برای تعیین بهینه ترین زاویه شیب و جهت شیب گمانه با ارائه یک مثال معرفی شد . این روش مبتنی بر تحلیل اریب نمونه برداری خطی و دانستن اطلاعات اولیه از وضعیت ساختاری توده سنگ می باشد . بهینه سازی با استفاده از شاخص اریب نمونه برداری خطی که تابعی از زاویه میان شیب و آزیموت گمانه و همچنین دسته درزه های توده سنگ می باشد، انجام گرفت . با رسم نمودارهای این شاخص، بهینه ترین جهت گمانه به ازای حداقل شاخص به دست آمد . در این روش از داده های به دست آمده از گمانه اولیه جهت اصلاح جهت داری گمانه های بعدی استفاده می شود و به این ترتیب امکان بررسی حداکثر کمی و کیفی شرایط دسته درزه های توده سنگ فراهم می گردد