ارزیابی ایمنی کودک در فضای شهری نمونه مطالعاتی :ناحیه 5 از منطقه 3 شهر تهران

در جهت اجتماعی شدن وبرقراری پیوند عاطفی واجتماعی مستمر کودک با جامعه تامین امنیت وایمنی مسئله مهمی استدر شهر زندگی آنچنان کلان و خطر نام است که کودکان نمی توانند به تنها برای گردش رها شوند در ارتباط با طراحی ونحوه عملکرد فضا های باز ایجاد ارتباطی مستمر وپیوسته (به ویژه از نظر دید و نظارت )میان فضا های تحرک وتوقف کودکان وفضا هایی که زندگی روز مره وفعالیت های عادی بزرگسالان در آنها در جریان است الزامی است انسان هنگامی احساس امنیت وآرامش می کند که در مکان قرارگیرد که آشنایانی در آن باشند اشنا یان از جنس فضا اشیا و رفتار ها و....یکی ا زضروریات طراحی برای کودکان طراحی مکان هایی کوچک و امن است به طوریکه به طوریکه کودک بتوا ند به آن پناه برد و احساس امنیت کند این اندیشه دغدغه ای شد تا اکنون این پژوهش را بر مبنا این موضوع نبا نهیم و شهر تهران بستر یافتن پاسخ این سوال باشد که آیا کودکان ساکن در ناحیه 5 منطقه3 تهران از ایمنی برخوردارند؟دو نتیجه حاصل شد 1.میزان 56%برخورداری از ایمنی کودک در فضا ی شهر 2.دستیابی به ایمنی نه تنها نیازمند اقدامات کلان نبوده بلکه با تغییرات جزئی ولی بنیادی امکان دستیابی به فضای شهری ایمنی فراهم میشود.

Keywords:

ایمنی , کودک , فضا شهری , ناحیه 5 منطقه3 , شهر تهران