بررسی فضاهای گذران اوقات فراغت به عنوان مکان سومی برای شهروندان

توسعه شهرها به عنوان بستر زندگی شهرنشینان هر روز ابعاد تازه ای در زندگی میگشاید اجزا یک شهر در یک نظام کلی ساماندهی وهمچنین اجزا یک موجود زنده در ارتباط و تعادل با یککدیگر برای اداممه حیات وبقا هستند اگر اجزا و کلیت یک شهر از رشد توسعه موزون برخوردار شوند حیات سالم ادامه می یابد و شهر ها به عنوان یک نمود تمدن بشری جایگاه واقعی و ارزشمند انسان را جلوه گر خواهند ساخت امروز نگاه به فضا های تفرحی و فراغتی بعنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری حکایت از باز تولید این فضا ها در تقوبت وجهه اجتماعی شهرها دارد این در حالی است که دردهه های گذشته به دلایل مختلف از جمله گرایش به زندگی خصوصی توسعه حومه نشینی و مشکلات ناسی از فرسودگی و ازدحام فضاهای درونی شهرها مسائل فرهنگی و اقتصادی و... این فضا ها نقش کمرنگ درالگوهای شهرسازی داشته اند با گسترش شهرها و افزایش جمعیت ضرورت طراحی مناسب شهرها ملموس تر میگردد درواقع طراحی فضایی بینابین محیط کار و خانه مطررح میشود که این مکان سوم به حتم همان فضاهای گذران اوقات فراغت هستند تا شهروندان در پس تنش ها و دغدغه های روزانه جاییبرای آرامش آسایش و فراغ بال بیابند