تاثیر حلال های مختلف و دما بر استخراج عصاره کاروتنوئیدی پوست کدوحلوایی برپایه لوتئین

امروزه مقادیر زیادی از پوست میوه ها و دیگر بخشهای خوراکی آنها طی فرآوری و یا مصرف مستقیمشان از بین رفته و به ضایعات تبدیل می شوند. در بسیاری از ضایعات میوه ای خاصیت آنتی اکسیدانی بواسطه حضور کاروتنوئیدها وجود دارد. یکی از این ضایعات، پوست کدوحلوایی است که دارای ترکیبات کاروتنوئیدی از جمله لوتئین است؛ جزء رنگدانه هایی هستند که خواص غذایی و اثرات افزایش دهنده سلامت شان، کاملاً شناخته شده و متعلق به خانواده گزانتوفیلها می باشند. هدف از این پژوهش استخراج عصاره پوست کدوحلوایی به منظور استفاده از خصوصیات کاربردی کارتنوئیدهای آن به خصوص لوتئین بود،در این تحقیق پس از تهیه کدوحلوایی و خشک کردن پوست آن در آون تحت خلاء و تبدیل آن به پودر، از سه حلال اتانول 96 درصد متانول 99/9 درصد و اتیل استات 99/9 درصد در دو دمای 25 و 40 درجه سانتیگراد برای استخراج عصاره آن و بررسی میزان لوتئین آن استفاده شد. با توجه به مقدار جذب نور لوتئین خالص، میزان جذب نوری در نمونه حلال متانول در دمای 40 درجه سانتیگراد نسبت به سایر عصاره ها بیشتر و مقدار جذب نور در حدود 1/934 نانومتر قرائت شد. همچنین تاثیر دمای استخراج نیز در بدست آمدن کاروتنوئیدها موثر بوده، به این ترتیب حلال متانول 99/9 درصد با میزان غلظت و دمای بیشتر نسبت به سایر عصاره ها مناسبتر بود.

Keywords:

رنگ سنجی , کاروتنوئید , کدوحلوایی , کروماتوگرافی , لوتئین