آثاراقاله (تفاسخ یا تقابل) برعقود وقراردادها درحقوق ایران

زمانی که متعاقدین یک عقد برای تامین منافع و براوردن نیازهای خود به انعقاد عقد و قرارداد روی می اورند این عقد وقرارداد بدید آمده که موجودیت حقوقی پیدا کرده است ازاثار شرعی برخوردار میشود و برابر با قاعده و اصل اولی درعقود پابرجا و وفای به آن ضروری خواهد شد زیرا هرکدام ازدوطرف عقد به هنگام بستن عقد منظور و هدفی را دنبال کرده که برای براورده شدن آن به انعقاد عقد روی آورده اند این هدف و حق نباید ضایع گردد حال اگرهرکدام پس ازانعقاد عقد دریابند که به هدف موردنظر خود دست نمی یابند و یا به هردلیلی ازانعقاد عقد پشیمان شوند آنگاه نیز با توافق یکدیگر عقد را میتوانند برهم بزنند پس اگر به انحلال و زوال عقد و اثار آن تصمیم بگیرند عقد ازبین میرود و درپی آن اثارعقد نیز زایل میگردد به این عمل حقوقی اقاله یا تفاسخ گویند قانون مدنی نیز درماده 283 درتعریف اقاله مقررداشته: بعدازمعامله طرفین میتوانند به تراضی آن را اقاله و تفاسخ کنند بنابراین اقاله عبارت است ازتوافق متعاقدین برای انحلال ع قد که با انحلال عقد تملیکی مالکیت به صاحبان قبلی عوضین اعاده میشود بدیهی است منافع عوضین درفاصله زمانی عقد تا اقاله متعلق به طرفی است که درنتیجه عقد مالک شده است حال زمانی که با توافق متعاقدین عقد عقد با اقاله منحل میگردد یکسری اثار پدیدار میشود که درمقاله حاضر درپی بررسی این اثار هستیم روش تحقیق بکاررفته درپژوهش حاضرروش تحلیلی بوده که بااستفاده ازشیوه کتابخانه ای اطلاعات حاصله تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری شده است

Keywords:

اقاله , تفاسخ , انحلال عقد(زوال عقد) , عقد و قرارداد , متعاقدین