تعیین موقعیت بهینه ی سیستم جانبی مهار بازویی در سازه های بلند

توسعه ی ساختمان های بلند به سرعت در سراسر جهان درحال افزایش است که باعث شناسایی چالش های نوآوری توسط مهندسان شده است. در ساختمان های بلند مدرن، بارهای جانبی ناشی از باد یا زلزله غالباً توسط یک سیستم جفت دیوار برشی تحمل می شود، اما وقتی ارتفاع ساختمان افزایش می یابد، سختی سازه خیلی مؤثر است به همین منظور اکثراً از سیستم مهار بازویی استفاده می شود تا سختی جانبی کارآمد برای سازه فراهم کند. مهار بازویی بعنوان یک سیستم سازه ای مؤثر به منظور کنترل دریفت بیش از حد ایجاد شده توسط بار جانبی باد یا زلزله مؤثر می باشد. بطوریکه می تواند خرابی سازه ای و غیر سازه ای را کاهش دهد. هدف این مقاله، مطالعه ی رفتار مهار بازویی و محل بهینه ی آن در سازه می باشد. نتایج نشان دادند که کنش یک مهار بازویی تابعی از دو مشخصه ی متمایز سختی و مقدار دوران در اثر بارهای خارجی است. بطوریکه سختی آن رابطه یمعکوسی با فاصله ی بین مهار بازویی و پی دارد یعنی مقدار مینیمم در بالا و ماکزیمم در پایین قرار دارد. در نهایت یک رابطه برای موقعیت ارتفاعی مهارهای بازویی به منظور عملکرد بهینه ارائه شده است که تابع تعداد مهارهای بازویی می باشد.

Keywords:

ساختمان بلند , مهار بازویی , جابجایی جانبی , باد , زلزله