بررسی کارایی سیستم های اطلاعات جغرافیایی در ارزیابی پارامترهای کیفی آبهای سطحی (مطالعه موردی: استان آذربایجان غربی)

بادرنظر گرفتن شرایط منابع ابی و میزان نزولات جوی ایران ناچار به سازگاری با کم آبی و استفاده بهینه از منابع آب و افزایش بهره وری با استفاده از تکنیک های مدیریت منابع آب هستیم. تعیین کیفیت آب در مدیریت منابع آب از اهمیت خاصی برخوردار بوده و پایش و پهنه بندی آن به عنوان یک اصل مهم در برنامه ریزی ها باید مدنظر قرار گیرد. استان آذربایجان غربی یکی از مناطق پرآب ایران محسوب می گردد. در این منطقه رودخانه های مهمی نظیر زرینه رود و سیمینه رود جریان دارد که از آب آنها بیشتر برای آبیاری استفاده می گردد. بررسی نقش سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در بررسی سریع و دقیق پارامترهای مؤثر در مطالعات فوق و استخراج اطلاعات مورد نیاز کارشناسان این علوم و انتقال دست آوردها جهت استفاده در پروژه های اجرایی و تصمیم گیری های کارشناسی، در این تحقیق مورد نظر می باشد. در این تحقیق با استفاده از آماری 74 ایستگاه هیدرومتری و سیستم اطلاعات جغرافیایی اقدام به تهیه نقشه های پهنه بندی شوری آب گردید. علاوه بر این با محاسبه میانگین داده های در فصول مختلف اقدام به تهیه نقشه توزیع زمانی این رودخانه ها نیز شد. نتایج نشان داد که در فصول کم آب شوری به شدت بالا رفته و در فصول پرآب پایین می آید. مناطق جنوب غربی کمترین شوری و مناطق شمالی استان بیشترین شوری را دارند. همچنینمشخص گردید که میزان دبی در شوری آب سطحی مؤثر می باشد. می توان نتیجه گرفت ه سیستم اطلاعات جغرافیایی توانایی خوبی در پهنه بندی شوری آب در منطقه دارد. قدر مسلم، سرعت بسیار بالا و دقت قابل توجه این سیستم ها در فرایند تهیه و تولید اطلاعات مورد نیاز مطالعات فوق، می تواند سازمانها و نهادهای دست اندکار را در جهت افزایش سرعت عمل و کاهش هزینه ها یاری نماید زیرا روش های قدیمی و سنتی در تولید و خصوصاً پردازش اولیه داده ها، علاوه بر زمانبر بودن، خطای بالایی را وارد فرایندهای محاسباتی می کند.

Keywords:

سیستم های اطلاعات جغرافیایی , آبهای سطحی , هیدرومتری , پهنه بندی , شوری