مدل سازی دفع دی اکسید کربن و سولفید هیدروژن از آب تولیدی با حلال نیتروژن در تماس دهنده های غشایی هالو فایبر

در این مطالعه به بررسی دفع دی اکسید کربن و سولفید هیددرون از آبهای استحصالی ازچاه های نفتی گازی با استفاده از غشای هالو فایبر از جنس پلی وینیلیدین فلوراید) (PVDF پرداخته شده است .سیستم در حالتی که آب تولیدی حاوی دی اکسید کربن و سولفید هیدرون به عنوا خوراک و گاز نیتروژن خالص به عنوان حلال بود مورد بررسی قرار گرفت . روش معمول در مدل سازی مدولهای هالوفایبر مدلسازی دو بعدی یک غشای منفرد و بسط نتایج حاصله به کل مدول هالوفایبر است که باعث ایجاد خطا در نتایج می شود . مدل سه بعدی ارائه شده در این کار کل غشا های هالوفایبر پوسته و لوله را شامل می شود و بنابراین خطاها کاهش می یابد. مشخص شد که افزایش سرعت حلال و کاهش سرعت خوراک باعث افزایش راندمان سیستم می گردد و تاثیر پذیری راندمان از تغییر سرعت خوراک بیشتر ازتاثیرپذیری ازتغییر سرعت حلال است .همچنین مشخص شد که اثر زمان تماس در داخل غشاء عامل تعیین کننده در میزان انتقال جرم است در حالی که در داخل پوسته عامل ضخامت لایه یمزری کنترل کننده انتقال جرم است درنهایت سیستم به روش های معمول نیز مدل شد و با مقایسه ی نتایج آن با مدل جدید مشخص شد کده مدل جدید همخوانی بیشتری با نتایج تجربی دارد

Keywords:

تماس دهنده غشایی هالو فایبر , د دی اکسید کربن , سولفید هیدرون , آب تولیدی , حلال فیزیکی