بررسی اثرات دگرآسیبی عصاره هیدروالکلی اندام های مختلف سورگوم بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی دو رقم گندم دیم

این تحقیق به منظور بررسی اثر آللوپاتیک عصاره هیدروالکلی اندام های مختلف سورگوم بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی دو رقم گندم دیم در سال زراعی 1392 در گلخانه و آزمایشگاه تخصصی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه انجام شد. این طرح به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار به اجرا درآمد. تیمارها عبارت بودند از دو عصاره شامل عصاره اندام های هوایی (ساقه و برگ) و اندام های زمینی (ریشه) سورگوم در 4 سطح صفر (شاهد)، 25%، 50% و 75% و دو رقم گندم دیم (آذر 2 و سرداری) بود. نتایج پژوهش نشان داد که در حضور مواد آللوپاتیک، کاهش در رشد گیاهچه گندم و کاهش در میزان آنتی اکسیدانت ها و بیومارکرهای تخریب صورت میپذیرد. میزان فعالیت آنزیم کاتالاز تحت تاثیر مواد آللوپاتیک افزایش یافتهاست. با توجه به نتایج مقایسه میانگین صفات مشاهده گردید که بلندترین ارتفاع گیاه مربوط به غلظت صفر (شاهد) به طول 47 سانتیمتر و کمترین آنها مربوط به غلظت 52 درصد عصاره به طول 20/4 سانتیمتر گزارش گردید. از لحاظ اعمال عصاره اندام زمینی مشاهده گردید که بیشترین ارتفاع در تیمار شاهد به طول 50 سانتیمتر و کمترین آن در تیمار 25 درصد به طول 13/2 سانتیمتر بود. بیشترین میزان کاتالاز در تیمار 75 درصد و کمترین آن در تیمار شاهد گزارش گردید. از لحاظ تاثیر غلظت بر میزان کاتالاز در گندم سرداری تیمار شده با عصاره ریشه سورگوم مشاهده گردید که بیشترین میزان کاتالاز در تیمار 75 % و کمترین آن را تیمار شاهد داراست که نشان از افزایشی برابر با 3/5 برابر نسبت به تیمار شاهد دارد.

Keywords:

آللوپاتی , سورگوم , گندم دیم , کلروفیل