بررسی آلو دگی آب های زیرزمینی دشت میاندوآب به منظور ارزیابی شاخص های آب شرب با استفاده از روش کریجینگ

امروزه آب زیرزمینی در اکثر مناطق جهان از اهمیت بالایی جهت تامین آب شیرین برخوردار است. افزایش جمعیت و در نتیجه ی آن افزایش بهره برداری از این منابع ارزشمند باعث شده است که نه تنها کمیت منابع آب زیرزمینی کاهش یابد، بلکه کیفیت این منابع نیز رو به نامناسب بودن پیش رود. یکی از مهم ترین نکات در کنترل و پیشگیری از آلودگی، شناسایی مناطق بحرانی آلوده است تا بتوان به کمک این اطلاعات گام مؤثری در جهت حفظ و بالا بردن کیفیت آب زیرزمینی انجام داد. در این تحقیق با استفاده از پایش مکانی و بکارگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش های زمین آمار نحوه ی توزیع آلاینده های آب زیرزمینی آبخوان بخش مرکزی میاندوآب بررسی و منطقه بر اساس شاخص استاندارد آب شرب برای هر کدام از آلاینده ها پهنه بندی شد. سپس تمامی لایه های ایجاد شده در محیط نرم افزار ARC GIS هم پوشانی و نقشه ی کیفیت آب زیرزمینی منطقه بدست آمد. بر اساس نتایج مشخص شد که 21 درصد از مساحت منطقه ی مورد مطالعه در وضعیت خوب، 29 درصد در وضعیت قابل قبول، 16 درصد در وضعیت متوسط، 25 درصد در وضعیت نامناسب، 6 درصد در وضعیت کاملا نامطبوع و 3 درصد در وضعیت غیر قابل شرب از لحاظ کیفیت آب زیرزمینی برای شرب قرار می گیرند.

Keywords:

منابع آب زیرزمینی , شاخص استاندارد آب شرب , GIS , دشت میاندوآب , کیفیت آب زیرزمینی