تاثیر روشهای مختلف مدیریت بقایای گیاهی بر رفتار رطوبتی خاک

استفاده مناسب از بقایای آلی از جمله عوامل اصلی در حفظ رطوبت خاک می باشد. جهت مطالعه ی تاثیر مدیریت های مختلف بقایای گیاهی ( کاه و کلش جو و بقایای یونجه) بر رفتار رطوبتی خاک، آزمایشی مزرمحه ای بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا ~(~ با سه تکرار و پنج تیمار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: ( 1 ‏) مخلوط کردن بقایا با خاک به نسبت یک درصد ( 2 ‏) مخلوط کردن به نسبت نیم درصد ( 3 ‏) گذاشتن سطحی بقایا ( 4 ‏) سوزاندن بقایا ( 5 ‏) شاهد بود. بعد از هشت ماه رطوبت تیمارهای مختلف در سه مکش شامل صفر SP)، 0/33 )‏(FC) و 15 ‏بار (PWP ‏) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمارهای مخلوط بقایا و گذاشتن سطحی آنها باعث افزایش، ولی تیمار سوزاندن بقایا باعث کاهش رطوبت در سه نقطه مذکور شد. تیمار مخلوط یک درصد بقایا، بیشترین میزان افزایش ( 70 ‏درصد نسبت به شاهد) را برای رطوبت در نقطه 15 ‏بار (PWP ‏) نشان داد. از سویی، بیشترین میزان کاهش ( 33 ‏درصد نسبت به شاهد) نیز مربوط به رطوبت نقطه PWP ‏بود که از تیمار سوزاندن بقایا حاصل شد.

Keywords:

مدیریت بقایای آلی , کاه و کلش گندم , بقایای یونجه , رطوبت