ارزیابی سطوح مختلف سالیسیلیک بر عملکرد واجزاء عملکرد گیاه رازیانه تحت تنش خشکی،(Foeniculum vulgare Mill)

امروزه کاربرد سالیسیلیک اسید به عنوان یکی از هورمون های گیاهی در افزایش مقاومت گیاهان به تنش هایی همچون خشکی افزایش یافته است. از این رو جهت بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه رازیانه (توده اصلاح شده اصفهان)تحت شرایط تنش خشکی آزمایشی در بهار 91 ‏در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، به صورت کر ت های خرد شده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکراربه مرحله اجرا در آمد. سطوح آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح ( 75،50 ‏، 100 ‏درصد ظرفیت زراعی) و محلول پاشی سالیسیسیلیک اسید نیز در سه سطح (صفر،0/5 ‏، 1 ‏میلی مولار) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. سالیسیلیک اسید به صورت اسپری برگی و در مرحله 4 ‏- 3 ‏برگی انجام شد .تنش خشکی نیز در مرحله 4 ‏- 3 ‏برگی روی گیاهان اعمال شد. نتایج نشان داد با افزایش سطوح تنش کاهش قابل ملاحظه ای در ارتفاع، تعداد میانگره درساقه اصلی، طول میانگره در ساقه اصلی، تعداد ساقه فرعی در بوته وعملکرد دانه ملاحظه شد. در مقابل، سالیسیلیک اسید سبب افزایش معنی داری دراکثر این صفات نسبت به شاهد گردید. اثر متقابل آبیاری × سالیسیلیک اسید بر طول میانگره در ساقه اصلی و عملکرد دانه معنی دار بود و بیشترین عملکرد دانه در تیمار 100 ‏درصد ظرفیت زراعی و غلظت 1 ‏میلی مولار سالیسیلیک اسید(1260/12Kg/ha ‏) بدست آمد. اثر اسید سالیسیلیک بربهبود رشد و افزایش عملکرد در هر دو شرایط تنش و غیر تنش محسوس بود و بطور معنی داری باعث افزایش عملکرد دانه گردید

Keywords:

. تنش خشکی , سالیسیلیک اسید , محلول پاشی , رازیانه , عملکرد و اجزای عملکرد