طراحی و ساخت جاذب کربنی از پوست گردو جهت حذف یون جیوه از فاز مایع

یکی از آلودگی های محیط زیستی که همواره بشر و دیگر موجودات زنده را تهدید می کند، آلودگی ناشی از فلزاتسنگین در فاز مایع می باشد. ورود املاح فلزات سنگین و سمی، رنگ های شیمیایی و دیگر مواد آلوده کننده به آب دریا وآبهای زیرزمینی، با توجه به خاصیت سمی این ترکیبات برای آبزیان و انسان، علاوه بر مردن یا کوچ نمودن این موجودات،در بدن آبزیان بشدت تغلیظ شده و ورود آنها از طریق مصرف آبزیان باعث مسمومیت شدید انسان خواهد شد. یکی از اینفلزات سنگین، جیوه بوده که عامل بسیاری از مشکلات محیط زیستی است. در این پروژه ابتدا ساخت جاذب کربنیمناسب از پوست سخت گردو برای جذب سطحی یون جیوه از فاز مایع مورد بررسی قرار گرفت. دو کربن فعال با نسبت-های 1:0.5 و 1:1 وزنی با کلرید روی تلقیح داده شده و به روش فعال سازی شیمیایی تهیه شدند و یک نمونه از روشفیزیکی با بخار آب آماده گشت. سپس عوامل مختلفی از قبیل تغییرات دما و زمان به طور همزمان، غلظت اولیه محلول،PH ، زمان و میزان جاذب مصرفی در جذب سطحی یون جیوه بررسی شدند. مدل های ایزوترمی متفاوتی نیز مورد بررسیقرار گرفت که از میان آنها ایزوترمهای فریوندلیچ و لانگمویر جوابهای بهتری ارائه نمودند. همچنین در خصوص سینتیکواکنش، معادلات درجه اول و دوم بررسی شد که در مورد جاذب های کربنی تولید شده، معادله درجه دوم پاسخ مناسبتری داشت. ظرفیت جذب تعادلی یون جیوه برای سه کربن تولید شده از پوست گردو در مدت زمان 60 دقیقه به ترتیب151.51، 100.9، 87.72 mg/g می باشد. در این پروژه جاذب ساخته شده از نظر اقتصادی مقرون به صرفه بوده و دارایمیزان جذب سطحی مناسبی می باشد.

Keywords:

فاز مایع , کربن فعال , جذب سطحی , جیوه , پوست گردو