مروری بر بهبود کارایی الگوریتم AODV در شبکه های Ad-Hoc

شبکه های اقتضایی سیار MANETرا می توان در هر مکان به صورت موقت و بدون نیاز به زیرساخت های سیمی موجود گسترش داد. می توان آن را به طور گسترده ای در زمینه های بسیاری از جمله تجارت سیار، ارتباطات نظامی، کنفرانس های سیار و امداد رسانی مورد استفاده قرار داد. افزایش دسترس پذیری و محبوبیت وسایل بی سیم سیار منجر به توسعه پروتکل شبکه های اقتضایی به منظور بهره برداری از فرصت های ارتباطی منحصر به فرد ارائه شده توسط این دستگاه ها شده است. یک شبکه اقتضایی سیارMANET مجموعه ای از دستگاه های ارتباطی و یا گره هایی ست که مایل به برقراری ارتباط بدون هیچ گونه زیرساخت ثابت و لینک در دسترس از پیش سازمان داده شده است. با توجه به این که گره ها مجاز هستند به طور تصادفی حرکت کنند، توپولوژی شبکه به سرعت در حال تغییر و غیر قابل پیش بینی است. در نتیجه یک پروتکل مسیریابی که توانایی سازگاری با این تغییرات را داشته باشد مورد نیاز است. پروتکل AODV یک پروتکل واکنشی ست که سعی دارد سربار کنترلی را با محدود کردن بروزرسانی های متناوب مسیر و همچنین تنها استفاده از پیغام های برحسب تقاضا به حداقل برساند. یکی ازمشکلات مطرح در پروتکل AODV استفاده از روش سیل آسا در ارسال بسته هاست که منجر به مشکلاتی همچون برخورد، مجادله بر سر رسانه، افزایش تاخیر و کاهش نرخ گذردهی شبکه می شود. در سال های اخیر الگوریتم های بسیاری به منظور بهبود کارایی الگوریتم AODV ارائه گردیده است که در این مقاله مروری اجمالی به برخی از آنها شده است.

Keywords:

شبکه های اقتضایی سیارMANET , الگوریتم مسیریابی , بهبود کارایی , پروتکل AODV