تحلیل موانع یکپارچه سازی اراضی در پایذاری توسعه کشاورزی از دیدگاه بهره برداران(مطالعه ی موردی: شهرستان بوکان)

هدف این تحقیق بررسی موانع یکپارچه سازی اراضی در پایداری توسعه کشاورزی د رشهرستان بوکان بود که با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده است جامعه آماری تحقیق کلیه بهره برداران شهرستان بوکان در سال 1393 بودند. N=16000 حجم نمونه نیز با استفاده از جدول مورگان و کرجیسی تعیین شد. n=200 روایی پرسشنامه با کمک اساتید راهنما و مشاور کسب شد با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه تایید شد. 87% یافته های تحقیق با استفاه از جدول فراوانی و تحلیل عاملی در نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج توصیفی حاصل از این تحقیق نشان داد که میانگین سنی بهره برداران 41 سال بوده و اکثرشان مرد بوده اند که بیشتر تحصیلاتشان زیر دیپلم بوده و میانگین سابقه کار آنان حدود 21 سال بوده است اغلب کشاورزان به طور متوسط 2 یا 3 قطع زمین کشاورزی در اختیار داشته اند. بطوری که میانگین مالکتی زمین بهره برداران حدود 14 هکتار بوده که بیشتر زمینهایشان بصورت دیمی است . همچنین بیشتر این بهره بردارن از ماشین آلات کشاورزی بطور اشتراکی استفاده نموده اند. در تحلیل عاملی در مورد بررسی موانع یکپارچه سازی اراضی در پایداری توسعه کشاورزی شش عامل به نامهای موانع فرهنگی و اجتماعی موانع آموزشی و اقتصادی موانع ساختاری، موانع سرمایه ای موانع معیشتی کشاورزان و موانع جمعیتی و وراثبتی اصلی ترین عوامل شناخته شدند که این شش عامل در مجموع حدود 73 درصد از واریانس عوامل را محاسبه و تبیین نمودند.

Keywords:

موانع , یکپارچه سازی , زمین کشاورزی , توسعه پایدار , بوکان