بررسی شاخص های سودمندی و اقتصادی کشت مخلوط تاخیری جو و ماش

کشت مخلوط یکی از راههای افزایش عملکرد در واحد سطح محصولات زراعی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اقتصادی کشت مخلوط تاخیری جو و ماش و مقایسه آن با کشت خالص می باشد. به همین منظور طرح آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و چهار تیمار در سال زراعی 1390-1389 در مزرعه تحقیقاتی پردیس جدید دانشگاه زابل انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل کشت در فواصل ردیف 01 سانتیمتر )کشت خالص 91 سانتیمتر و40سانتیمتر و 50سانتیمتر و 60سانتیمتر می باشد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان عملکرد مربوط به تیمارT1 فاصله کشت 91 سانتی متر( بود. بالا بودن شاخص های رقابتی نسبت برابری زمین و ضریب نسبی تراکم در همه تیمارها بیانگر سودمندی کشت مخلوط نسبت به تک کشتی هر یک از دو گیاه می باشد و همچنین نشان می دهد که در تمام تیمارها ماش گیاه غالب می باشد و نتایج حاصل از محاسبه شاخصهای اقتصادی سودمندی کشت مخلوط و شاخص مزیت پولی گویای سودمندی و مزیت اقتصادی کشت مخلوط جو و ماش در مقایسه با تک کشتی آنها می باشد. با استفاده از نتایج این آزمایش می توان گفت که روش کشت مخلوط بر روش کشت خالص جو و ماش برتری دارد.

Keywords:

کشت مخلوط , شاخص رقابت , شاخص اقتصادی , جو , ماش