بررسی و ارائه یک مدلی از شبکه های نوآوری در صنعت هواپیمایی ایران

این پروژه با موضوع بررسی و ارائه یک مدلی از شبکه نوآوری در صنایع هوایی ایران می باشد. هدف از انجام این پروژه ، برجسته شدن حلقه های مفقوده و آشنایی بیشتر علاقه مندان به صنایع هوایی به خصوص در زمینه نوآوری و شبکه نوآوری بوده است.روش تحقیقی که به کار برده شده از نوع کاربردی بوده است. در گرد آور ی اطلاعات ، از منابع کتابخانه ای ، مقالات، کتب، نشریات و نیز اینترنت استفاده شد. نتیجه بررسی این بود که توسعه نوآوری رخ نمی دهد مگر این که ما شبکه نوآوری را ایجاد کنیم. بررسی ها همچنین نشان می دهد که در ایران نیز با توجه به رشد سفرهای هوایی و نیاز به نوسازی ناوگان هواپیماهای مسافربری موجود، بازار مناسب تری برای انواع هواپیماهای مسافر بری در سالهای آینده وجود خواهد داشت که می تواند در صورت برنامه ریزی مناسب، موجب ارتقای صنعت هوایی کشور شود لذا نوآوری سبب ایجاد تغییر می شود، اما هر تغییری را نمی توان نوآوری نامید و در واقع نوآوری تغییری بدیع و تازه است که بر اساس اندیشه های نو که سابقهی قبلی نداشته به وجودمی آید. در واقع نوآوری اشاره به پویایی دائمی در تولید و گسترش علم و فناوری دارد. این ویژگی در زمانه کنونی برجسته تر می شود زیرا نوآوری لازمه محیطی است که در آن تغییر فراگیر، غیر قابل پیش بینی و مداوم است. لذا در صنعت هوایی نیاز بهسیستم تولید یکپارچه و شبکه سازی قوی میباشد .چون چندتا شرکت دست به دست هم میدن تا باعث تولید هواپیما شوندازجمله ساخت بدنه، ساخت موتور، قسمت های الکترونیکی و......وپس صنعت هوایی با هزینه های بالایی روبرو هست به همین خاطر بایستی بخش خصوصی نیز با بخش دولت همکاری نموده تا یکپارچگی ایجاد شود. از عواملی که باعث شده است کهصنعت هوایی نتواند عملکرد وکارایی بالایی را نشان بدهد، عدم وجود سیستم اطلاعاتی مناسب برای تعامل وتبادل اطلاعات در آن ، و شرکت ایرباس با نوآوری هایی که در طراحی هواپیما انجام داده توانسته از سازندگان مطرح باشد از جمله نوآوری ها میتوان به نوآوری در طراحی داخلی ، ایجاد شرایط و تجهیزات برقراری ارتباطات بیسیم و دسترسی به اینترنت یا شبکه هایمورد نیاز برای مسافران و.... را نام برد. به طور کلی دو مسیر اصلی تحقیقات برای توسعه نوآوری وجود دارد: یکی مطالعات شبکه های نوآوری همکارانه و دوم نظام های ملی نوآوری. رویکرد نظام های ملی نوآوری روی نهادهایی متمرکز است که از نوآوری حمایت می کنند و روابط بین شرکت ها و دیگر سازمان ها را بررسی می کند. در این رویکرد روابط بین شرکت ها محرک اولیهنوآوری در نظر گرفته می شود. صنایع هوایی یکی از هفت صنعت کلیدی جهان در سال های آینده خواهد بود و توانمندی در این زمینه میتواند موجب توسعه درون بخشی و همچنین توسعه در سایر بخش های صنعتی کشور گردد. دو شرکت بوئینگ امریکا و ایرباس اروپا که هواپیما های بزرگ و متوسط تولید میکنند عمده بازار جهان را در اختیار خود گرفته اند. شرکت هایی مانندبمباردیر کانادا و امبرر برزیل به سختی در این بازار رقابت می کنند و بسیاری از شرکت های دیگر از چرخه رقابت به دور مانده اند مانند فوکر هلند، ساب سوئد ، فیرچیلد دورنیر آلمان . در واقع تولید به مقیاس بالا باعث می شود که هزینه های هنگفت تحقیق و توسعه پوشش داده شود و منجر به پیشرفت صنعت خواهد شد. در صنعت هوایی نیاز به سیستم تولید یکپارچه و شبکهسازی قوی می باشد. تخصص های گوناگون و پیچیده لازم برای ساخت محصول باعث شده تا نیاز به همکاری گسترده در این صنعت احساس شود البته در این همکاری باید یک شرکت رهبری سایرین را کاملا در اختیار گرفته و مسئولیت کل پروژه با یک شرکت باشد

Keywords:

هواپیما , صنعت هوایی , ایرباس و بوئینگ , ارتباط صنعت و دانشگاه و دولت , نوآوری و شبکه نوآوری