اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر خودکاآمدی نوجوانان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای ارتباطی برخود کارآمدی نوجوانان شهر آمل، استان مازندران بود. این پژوهش ازنوع شبه آزمایشی با یرح پیش آزمون و پس آزمون با گاروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه او ، مقطع دوم متوسطه در شهر آمل میباشد1617 که از بین آنها تعداد50 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری خوشهای تصادفی چند مرحل های انتخاب شدند و به طور تصادفی تعداد25 نفر در گروه آزمایشی و 25 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند آزمودنی های گروه های آزمایشی طی 12 جلسه 90 دقیقهای، آموزش مهارت های ارتباطی را دریافت نمودند. تمام آزمودنی های قبل و بعد از آموزش، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر 1982 را تکمیل نمودند. از آزمون کلموگروف اسمیرنف برای طبیعی بودن توزیع داده ها و از آزمون تحلیل کواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شدتحیلی داده نشان داد آموزش مهارت های ارتباطی بر خود آمدی نوجوانان گروه آزمایش اثر بخشی معنا داری داشت و موجب افزایش خودکار آمدی نوجوانان گروه آزمایش اثر بخشی معناداری داشت و موجب افزایش خودکار آمدی نوجوانان گروه آزمایش شده است

Keywords:

مهارت های ارتبایی , خودکارآمدی , نوجوانان