بررسی تاثیر تغییر مکان ایستگاه های فرستنده در خطای مکان یابی سیستم های ناوبری زمین پایه

لورن به معنای ناوبری با برد زیاد و سر واژه LOng-RAnge-Navigation می باشد. سیستم لورن یک سیستم ناوبری رادیویی است که فرستنده های رادیویی آن بر روی سطح زمین قرار دارند و گیرنده های این سیستم که در سرویس های دریانوردی، هوانوردی و زمینی(و یا دیگر سرویس های بکاربرنده سیستم های ناوبری رادیویی) قرار می گیرند، می توانند موقعیت جغرافیایی خود را تعیین نمایند. سیستم لورن یک سیستم مبتنی بر TDOAجهت تعیین موقعیت مکانی گیرنده است. در ناوبری، فرستنده ها جای ثابتی دارند و مکان گیرنده است که تخمین زده می شود. از مسائل مهم در این سیستم های مکان یابی، میزان خطای تخمین مکان خواهد بود. فاکتورهای متعددی خطای مکان یابی موثر است. یکی از این عوامل، موقعیت مکانی ایستگاه-های فرستنده است. در این مقاله تاثیر تغییر مکان فرستنده های لورن در خطای مکان یابی سیستم لورن بررسی می شود. ابتدا آرایش بهینه ایستگاه های فرستنده نسبت به یکدیگر به صورت آرایه زاویه ای متقارن (UAA) تعیین می گردد، سپس تاثیر تغییرات مکانی آرایه ایستگاه های فرستنده نسبت به مبدا مختصات بررسی می شود. نتایج شبیه سازی های انجام شده نشان می دهد که خطای مکان یابی به تغییرات زاویه ای ایستگاه ها نسبت به مبدا مختصات بستگی ندارد و فقط به زوایای ایستگاه ها نسبت به هم بستگی دارد. هرچه تعداد ایستگاه های موجود در زنجیره لورن بیشتر باشد نیز باز هم خطای مکان یابی سیستم مقدار کمتری خواهد داشت.

Keywords:

سیستم ناوبری زمین پایه , مکان یابی , اختلاف زمان ورود(TDOA)