عمدهترین هدف ایجاد شهرهای جدید ایران، تمرکز زدایی از شهرهای بزرگ که دارای سرریز معینی هستند، میباشد. در این راستا شهر جدید اندیشه به منظور سرریزپذیری جمعیت کلانشهر تهران، در سال 1372در دستور کار قرار گرفته است. به منظور تحقق این هدف ایجاد شهرهای جدید مستقل و با
کیفیت زندگی بالا یکی از ایدههای غالب نزد برنامهریزان شهری است. سنجش
کیفیت زندگی در شهرهای جدید میتواند ما را در ارزیابی میزان موفقیت این شهرها در رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده یاری دهد. بنابراین هدف این تحقیق سنجش سطح
کیفیت زندگی شهر جدید اندیشه از
دیدگاه شهروندان میباشد. روش تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی و پیمایشی است. جامعه آماری در این پژوهش ساکنان شهر جدید اندیشه می باشد. حجم نمونهگیری به طور تصادفی ساده انجام شده و برای برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران با احتمال 95 درصد صحت استفاده شد، که حجم نمونه 321 نفر برآورد شده و برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است؛ و به روش تصادفی منظم، تقریبا از هر شش خانه یک خانه به وسیله پرسشنامه
رضایتمندی از
کیفیت زندگی مورد سنجش قرار گرفت. جهت رسیدن به نتایج مطمئن در این پژوهش از 31 شاخص در 6 بعد اجتماعی، بعد اقتصادی، بعد کالبدی – محیطی، بعد زیست محیطی، رفاهی – خدماتی و بعد تسهیلات و زیرساختهای شهری استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که شهروندان از اکثر شاخصهای مربوط به
کیفیت زندگی در شهر جدید اندیشه رضایت ندارند. از نظر میزان رضایت از
کیفیت زندگی در بین مردان وزنان تفاوت وجود دارد،بین سن و رضایت از زندگی رابطه معناداری وجود ندارد تفاوت رضایت از
کیفیت زندگی در گروه های شغلی معنی دار است و همچنین مدت اقامت بر میزان رضایت از
کیفیت زندگی در شهر جدید اندیشه موثر نمیباشد