خانه افضل؛ سندی از فرهنگ، هویت و نوع هم زیستی مردم با اقلیم و مصداقی از پایداری در معماری شوشتر
Publish place: کنفرانس بین المللی مهندسی معماری و شهرسازی
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,013
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARCHITECTUREUR01_129
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1395
Abstract:
شهرستان شوشتر به واسطه قدمت و پیشینه چند هزار ساله اش و به دلیل تردد مردم دیگر مناطق به این دیار یا مسافرت های معمارانش به مناطق مختلف، باعث شده تا شوشتر در دوره های تاریخی از معماری منحصر به فردی در منطقه گرمسیـری (گرم و نیمه مرطوب) ایران برخوردار باشد. اقلیم و مصالح بوم آورد شوشتر به همراه تجربه و خلاقیت معماران این چهار عنصری هستند که در کنار یکدیگر تا جایی معماری این خطه را در دوره قاجار پیشرفت دادند تا چهار مجموعه نفیس از این دوره در این شهر با سبکی منحصر به فرد به یادگار مانده، که یکی از این مجموعه ها، مجموعه افضل می باشد. معماران شوشتر از دیرباز در اندیشه ایجاد محیطی امن، ایمن و همساز با اقلیم بودند که با زبردستی تمام، چنین فضایی را در نهایت مهربانی با طبیعت و الگوبرداری صحیح از آن در بافت کهن این شهر می توان مشاهده کرد. روش اصلی تحقیق در این مقاله، بررسی میدانی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مقالات مرتبط در نشریات علمی معتبر می باشد. هدف نگارش این مقاله معرفی سکونتگاه های مردم شوشتر به ویژه رویکرد موضوعی این مقاله خانه تاریخی افضل به عنوان یکی از شاهکارهای معماری در این کهن شهر در دوره قاجار در جهت شناخت هرچه بهتر مردم از شاخص های اصلی معماری پایدار خانه افضل و کل معماری شهر در این دوره می باشد.
Keywords:
Authors
میلاد خیاط
مربی، گروه معماری و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سما شوشتر
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :