رابطه معماری و صنعت توریسم در شهر اصفهان

معماری ابزاری قوی است که تماشاگر خود را از لحاظ احساسی تحت تاثیر قرار می دهد . همچنین معماری با کیفیت بالا و آثار تاریخی موجب افزایش ارزش فرهنگی منطقه شده و ارزش بازدید از محل را افزایش می دهد. میچل شوارزر در کتاب خود تحت عنوان معماری و توریسم از آن به عنوان architourism یا همان معماری گردشگری نام می برد . معماری وسیله ای در دست صنعت گردشگری برای بیان تنوع فرهنگی و پتانسیل خلاقانه از یک منطقه است و ارزش بسیار بالایی از میراث فرهنگی هر کشور برای آیندگان می باشد . در نگاه نخست معماری معرف فرهنگ و مناسبات اجتماعی شهروندان است . افرادی که برای نخستین بار به کشوری سفر می کنند ، نخستین مطلبی که در باره اش قضاوت می کنند نمای شهر یا به عبارت دیگر معماری آن شهر یا منطقه است . گردشگری برای کشورهای دارای جاذبه های معماری نظیر ایران می تواند به مهم ترین منبع کسب درآمد ارزی جهت جذب گردشگر خارجی تبدیل شود ، مشروط بر اینکه برنامه ریزی صحیح و همه جانبه توام با آینده نگری برای آن تنظیم و اجرا شو د.این مقاله سعی در شناخت الگوی فضایی توریسم در شهر اصفهان دارد. فضای توریسم بخشی از شهر است که مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، شناخت فضای گردشگری در ارتباط با فضای فیزیکی و اجتماعی با توجه به حرکت و رفتار گردشگران است. نتایج تحقیق نشان میدهد که فضای گردشگری اصفهان تحت تأثیر فضای تاریخی شهر است.

Keywords:

معماری , صنعت گردشگری , توریست , شهر اصفهان