تعیین مزیت نسبی و رقابت پذیری محصول سیب زمینی در استان اردبیل

استان اردبیل یکی از قطب های تولید سیب زمینی در کشور است. در این مطالعه با استفاده از ماتریس تحلیل سیاست،رقابت پذیری و مزیت نسبی این محصول همراه با تأثیر سیاست های حمایتی دولت بر تولید مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام محاسبات مربوط به (PAM) و شاخص های مورد بررسی، نتایج نشان داد که شاخص (DRC) - در سال زراعی 91-1390 برابر 0/52 است که بیانگر مزیت در تولید می باشد شاخص نسبت هزینه به منفعت اجتماعیSCB برابر 0/61 است و نشان میدهد تولید دارای مزیت نسبی است. مقدار شاخص سودآوری اجتماعی NSP سودآوری محصول به قیمت بازاری که نشاندهندهی رقابت پذیری محصول است؛ مثبت بوده و نشان دهنده آن است که محصول در بازار داخلی رقابت پذیر میباشد. مقدار ضریب حمایت مؤثر (EPC) که برآیند سیاستهای داخلی در دو زمینه درآمدی و نهاده ای را نشان می دهد در این مطالعه1/85 محاسبه شده است. یعنی سیاست های داخلی در حمایت از محصول سیب زمینی در هر دو زمینه درآمدی و نهادهای مؤثر بوده و مقدار این حمایت 52 % است. نتایج حاصل از تحلیل حساسیت نشان داد که در تغییرات در دامنه نرخ ارز برای هردلار، محصول سیب زمینی تا 1111 ریال برای هر دلار دارای مزیت نسبیاست. تحلیل حساسیت صورت گرفته برای قیمت آب نشان میدهد که سیب زمینی تا 0111 ریال برای هر متر مکعب آب مزیت نسبی خود را حفظ می کند. به دلیل مزیت نسبی بالا در سیب زمینی افزایش سطح زیر کشت این محصول در منطقه توصیه می شود. وجود مزیت نسبی در سیب زمینی پرداخت یارانه را به این محصول توجیه پذیر می نماید

Keywords:

استان اردبیل , سیب زمینی , ماتریس تحلیل سیاست , مزیت نسبی , رقابت پذیری