شبیهسازی کنترل سطح بیهوشی هنگام انجام عمل جراحی

بیهوشی عمومی شامل کاهش هوشیاری و افت درک حسی از درد است . علائم حیاتی بیمار در حین بیهوشی دچار تغییراتی می شود و متخصص بیهوشی بر این اساس ، عمق بیهوشی بیمار را تخمین زده و در خصوص تزریق مجدد دارو و یا توقف تزریق تصمیمگیری میکند . مشکلاتی که برای بیماران به دلیل مدیریت ناصحیح بیهوشی پیش آمده موید این امر است که تصمیمگیری بر اساس شیوههای سنتی و تجربی چندان قابل اعتماد نیست و از این رو، بکار بردن روشی علمی و کارآمد ضروری به نظر میرسد . با توجه به انسانی بودن سیستم مورد بررسی، لازم است مطالعات کنترلی اولیه بر روی مدل انجام گردد . انتخاب مدل مناسب، گامی بزرگ به سمت دستیابی به نتایج دقیق و قابل استناد است . در این مقاله، مدلهای مختلف بیهوشی گردآوری و مورد بررسی قرار گرفتهاند و از میان آنها، مدل پارهای فارماکودینامیک - فارماکوکینتیک انتخاب گردیده است . سپس با انجام شبیهسازی، عملکرد مدل مورد ارزیابی قرار گرفته است . برای کنترل میزان داروی بیهوشی در بدن از تکنیک کنترلی انشعاب و محدودیت که نوعی کنترلگر MPC می باشد، استفاده شده است . این کنترل گر به علت استفاده از تکنیک پیش بینی تا حد بسیار خوبی تاخیر سیستم را جبران می کند

Keywords:

عمق بیهوشی , تکنیک انشعاب و محدودیت , کنترل پیشبین