کارایی انگاره صرف واژگانی،تحلیلی براساس داده های زبان فارسی

این مقاله به دنبال بررسی نظام ساختواژی زبان فارسی در چارچوب انگارهٔ صرف واژگانی - مطرح شده توسط کیپارسکی - است. هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان کارایی این انگاره در تحلیل دادههای زبان فارسی است. بدین منظور، پس از معرفی این انگاره در قالب سه پرسش به تحلیل دادههایی پرداخته می شود که در نگاه نخست انطباق چندانی با انگارهٔ مورد نظر این مقاله ندارند. در ادامه به کمک معیارهای مختلف نحوی، معنایی و شناختی آشکار می شود که اغلب دادهها نهایتاً نوعی همسویی و انطباق با انگارهٔ مورد نظر نشان میدهند. تأکید می شود که میزان کارایی این انگاره در تحلیل دادههای زبان انگلیسیزبانی که انکاره بر اساس آن بنا شده - بیشتر از کارایی آن در زبان فارسی است. افزون بر این، نگارنده در جهت رفع نقصی که انگارهٔ کیارسکی در تحلیل گروه واژدها در زبان فارسی دارد، پیشنهاد وجود حلقه ای ارتباطی داده است که بتواند نمایانگر نوعی حرکت چرخهای یا رفت و برگشتی میان دو سطح واژگان و نحو زبان باشد؛ زیرا خاستگاه اولیهٔ گروه واژدها سطح نحو زبان است که پس از واژگانی شدن بار دیگر به سطح نحو بازمیگردند. به نظر میرسد وجود این حلقه، ضریب کارآمدی الگوی کیارسکی راافزایش میدهد.

Keywords:

انگارهٔ صرفت واژگانی , صرف , لایه ساختواژی , واژگان , وند