مقایسه ی شاخص های خسارت درزلزله های حوزه نزدیک روی پل ها بزرگراهی باعرشه صندوقه ای

یکی از روش های ارزیابی سطوح عملکرد پل ها ، بررسی از طریق شاخص های خسارات می باشد . دراین پژوهش شاخص خسارت مندروشاخص حداکثر جابه جایی طولی در الاستومر مورد بررسی قرار گرفته ونتایج این دو تحلیل با یکدیگر مقایسه شده است همچنین از تحلیل دینامیکی زمانی غیر خطی برای بدست آوردن حداکثر انحنای ستون کوله ها وپایه های میانی پل در طی ارتعاش زلزله واز تحلیل لنگر انحناء به منظور شناخت رفتار غیر خطی ستون ها در برابر بارهای جانبی تعیین ظرفیت مقطع وبررسی انحنای جاری شدن یا انحناء در زمان جاری شدن آرماتور طولی ستون پایه های میانی وکوله ها برای شاخص مندر واز تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی برای شاخص حداکثر جابه جایی طولی در الاستومر وارزیابی سطح خسارات کوله ها وپایه ها استفاده شده است پس از انجام این دو تحلیل سطح خسارات ناشی از مولفه های افقی وترکیب مولفه های افقی با مولفه ی قائم رکوردهای منتخب در راستای طولی پل مقایسه شده است . نتایج تحلیل نشان می دهد برای هر دو شاخص مندر وشاخص حداکثر جابه جایی طولی در الاستومر ، سطح خسارات ناشی از ترکیب مولفه های افقی با مولفه ی قائم بیشتر از سطح خسارات ناشی از مولفه های افقی می باشد وخسارات ستون کوله ها وپایه های میانی پل در یک سطح عملکرد قرار گرفته اند

Keywords:

پل , شاخص خسارت , آسیب پذیری , تحلیل دینامیکی غیر خطی , زلزله حوزه نزدیک