سنجش عوامل تاثیرگذاردرمکان گزینی فضاهای زیرسطحی با Aqhraph Method (نمونه موردی: محدوده میدان آزادی تهران)

رشدشتایان شهرنشینی وبروزمشکلات گسترده درابعادمختلف کالبدی، زیست محیطی ، اجتماعی واقتصادی، چالش های متعددی راپیش روی کلانشهرهای کنونی قرارداده که نیازمند استفاده از رویکردی نوین دربرنامه ریزی وطراحی شهری است. توسعه های پرشتاب وبی رویه، بالارفتن تراکم وفشار درمحیط های شهری ، مشکلات ترافیکی، عملکردی، کالبدی و..... همگی منجربه خدشه دارشدن پایداری درشهرها گشته است .دراین راستا استفاده ازرویکرد توسعه های زیرسطحی بعنوان راهکارهای منطقی وکاراباهدف کنترل توسعه شهری، مقابله باپراکنده رویی شهری، حفاظت شهرها دربرابر مخاطرات محیطی، تقلیل آسیب های زیست محیطی، هویتی، کیفی و... درشهرها به منظورکاهش آسیب پذیری وبازگشت پذیربودن آنها همگام بامعیارهای پایداری به نظرمی رسد. هدف اصلی این پژوهش تببین جایگاه استفاده ازتوسعه زیرسطحی وسنجش ایجادفضاهای زیرسطحی شهری به منظور دستیابی به پایداری بیشتردرشهرها می باشد.

Keywords:

فضاهای زیرسطحی شهری , میدان آزادی تهران , توسعه پایدارشهری , روش اگراف