بررسی تاثیر سرمایه فکری بر بهبود مزیت رقابتی پایدار در شرکت های دانش بنیان شهر تهران

امروزه جهان عصر اقتصاد صنعتی را پشت سر گذاشته و وارد اقتصاد مبتنی بر دانش شده است. سازمانها با استفاده از منابعی رشد و رقابت میکنند که متفاوت از آن دسته از منابعی است که در گذشته بر آنها تأکید داشتند. از طرف دیگر سرمایه فکری، نوآوری و خلق ارزش امروزه موضوعاتی هستند که مورد توجه خاص مدیران، سرمایه گذاران، نهادهای علمی اقتصادی و دولتی قرار گرفته اند. طبق دیدگاه مبتنی بر سرمایه فکری و دیدگاه مبتنی بر منابع، سرمایه های فکری تنها منابع راهبردی هستند که سازمان را قادر به خلق ارزش و در نتیجه ایجاد مزیت رقابتی برتر و پایدار می نمایند. این پژوهش به دنبال خلق و ایجاد مزیت رقابتی پایدار براساس تاثیر سرمایه های فکری در شرکت های دانش بنیان شهر تهران است. جامعه آماری آن شامل 200نفر از مدیران، کارمندان و مدیران میانی می باشد. سازه های سرمایه فکری مورد بررسی در این پژوهش شامل: سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای است. با توجه به تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش و با استفاده از نرم افزارهای spssوlisrel تاثیر مثبت و معنادار سرمایه انسانی بر سرمایه ساختاری، سرمایه ساختاری بر سرمایه رابطه ای، سرمایه رابطه ای بر سرمایه انسانی مورد ادعای پژوهش تأیید شد؛ ولی در این میان تنها تاثیر مثبت و معنادار سرمایه رابطهای بر مزیت رقابتی پایدار تایید نگردید.

Keywords:

سرمایه فکری , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , سرمایه رابطه ای , مزیت رقابتی پایدار