تاثیر اقلیم در معماری معاصر پس از انقلاب در کالبد مسکن از نظر مواد و مصالح نماو انرژی ساختمان در شهر اهواز(نمونه موردی محله کیانپارس) abstract
ساخت و ساز از دیرباز،به علت رعایت اصول تاثیر
اقلیم در برابر عوامل نامساعد جوی عملکرد خوبی داشته،به طور طبیعی انسان را از شرایط آب و هوایی گرم و سرد حفظ می کرده و با توجه به اینکه بعد از انقلاب شکوهمند 1357 شاهد رشد تکنولوژی روزافزون
مصالح جدید ساختمانی در سطوح کشوری و جهانی بوده ایم و در این راستا مهندسان ساختمان و معماران از انواع
مصالح با تکنولوژی جدید در ساخت
مسکن بهره جسته اما امروزه شاهد کاربرد نوع
مصالح مصرفی در
مسکن بدون رعایت مسائل منطقه ای و اقلیمی هستیم که نتیجه آن تبدیل خانه ها به خوابگاه و نداشتن آسایش و احساس بی هویتی و اتلاف انرژی بیش از حد است. از دوران قبل از معاصر تا پس از انقلاب در ایران اوضاع اقلیمی از عوامل بسیار مهم و تاثیرگذار در ساخت و ساز و زندگی انسان و تعیین
مصالح محیط های انسانی بوده است.به گونه ای که این ساختمان ها در هماهنگی با محیط طبیعی و فرهنگی چهره خاصی در گذشته داشته اند و در بهره گیری از انرژی های طبیعی،مقابله با شرایط نامساعد و سخت اقلیمی کاملا موفق بوده اند. با توجه به شکل گیری و ترکیب معماری بومی این مناطق این واقعیت بر ما آشکــار می گردد که خصوصیات` اقلیمی منطقه به طور قابل ملاحظه ای در شکل گیری بافت نمای محله ها و ترکیب معماری های محله های دیگر تاثیر شگرف داشته است. لذا هدف از انجام این پژوهش آسیب شناسی تاثیر
اقلیم در
مصالح مصرفی و انطباق
مصالح نماهای جدید با معیارهای بومی و اقلیمی و ایجاد راهکار های مناسب جهت جلوگیری از اتلاف انرژی در شهر
اهواز می باشد که با برداشت های میدانی و تهیه جداول ارائه شده و بررسی رضایتمندی گروه های مختلف و با استدلال های منطقی سعی بر این شده که نتیجه گیری شود آجر به علت سازگاری مناسب با
اقلیم مربوطه و ایجاد یک بافت آرام و زیبا با تنوع در فرم و فراوانی آن در این
اقلیم و با ایجاد یک مجموعه ضوابط و قوانینی مصوب بهترین
مصالح در انتخاب
مصالح مصرفی در نمای ساختمان های مسکونی برای ایجاد راهکار های ارزان و ساده،جهت اتلاف انرژی می باشد.و نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که روش پژوهش در نگارش این مقاله از نوع توصیفی پیمایشی است و روش گردآوری داده ها و اطلاعات از روش میدانی می باشد.