بررسی رابطه ی هوش معنوی و خودکارآمدی کارکنان (مطالعه موردی:کارکنان شاغل درادارهومدارس استثنایی آموزش و پرورش استان البرز)

این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین هوش معنوی و خودکارآمدی انجام شده است. باورخودکارآمدی عاملی مهم درنظامسازنده شایستگی انسان است. خودکارآمدی بر این موضوع دلالت دارد که نحوه اندیشه، باور و احساس افراد بر رفتار آن هاتأثیر می گذارد و هوش معنوی نیز اشاره به درجه غایی از هوش آدمی دارد که او را در درک و انجام درست کارها یاریمیرساند که در این تحقیق به عنوان عامل پیشایندی مرتبط با خودکارآمدی در نظر گرفته شده است.برای انجام این تحقیقتعداد 56نفر نمونه با استفاده از نمونه گیری تصادفی – طبقه ای از بین کارکنان شاغل در اداره ومدارس استثنایی استان البرزدر سال تحصیلی 91-90انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه هوش معنوی کینگ با چهار بعد تفکر انتقادی،معناسازی شخصی، آگاهی متعالی و هوشیاری و پرسش نامه خودکارآمدی شوارتز و برای تجزیه تحلیل داده ها از همبستگیپیرسون و معادلات ساختاری استفاده شد . یافته ها نشان داد که میزان همبستگی بین دو متغیر هوش معنوی و خودکارآمدی برابربا 0/89می باشد و رابطه مثبتی بین هوش معنوی و خود کارآمدی وجود دارد. در بین ابعاد هوش معنوی، آگاهی متعالی با 0/89بیشترین همبستگی را با متغیر خودکارآمدی داشته است. همچنین یافته های تحقیق بیانگر این است که هوش معنوی وخودکارآمدی قابل پرورش و رشد می باشند و سازمان ها میتوانند نقش بسزایی در افزایش هوش معنوی و خودکارآمدیکارکنان داشته باشند.

Keywords:

هوش معنوی , خودکارآمدی , کارکنان , مدارس , استثنایی