با پیشرفت تکنولوژی و با جایگزین شدن روشهای غیرفعال سرمایش و گرمایش توسط سیستمهای مکانیکی، میزان مصرف
انرژی تدریجا افزایش یافته است. از این رو، ایجاد ساختمانهای سبز و پایدار به منظور کاهش مصرف
انرژی ومشکلات زیستمحیطی ضرورت مییابد. تلفیق طبیعت و تکنولوژی در معماری به طراحی عناصر پیشرفتهای منجر شده است که نه تنها کارایی مستقل اجزا را افزایش میدهد، بلکه در افزایش بازده سیستم نقش مهمی ایفا کرده است. در میاناجزای ساختمان، پوشش آن از اهمیت ویژهای در تعیین مقدار
انرژی لازم برای گرمایش، سرمایش و تهویه برخوردار می- باشد. در این مقاله به دنبال آشنایی با راهکارهایی هستیم که با تغییر الگوهای طراحی نما و سایبانها عملکرد ساختمان را بهبود بخشیده و مصرف
انرژی را کاهش دهیم. سایبانهای ثابت اگرچه گاها کارایی مناسبی در دورههای زمانی نیاز به سایه دارند، لیکن اغلب در سایر بازههای زمانی ساختمان را با مساله سایهاندازی بیش از حد و در نتیجه نیاز به گرمایش اضافی مواجه میسازند. از آن جا که مسیر حرکت خورشید دائما در حال تغییر است، یکی از راهکارهای مناسب برای بهره-گیری از
نور روز و کاهش مصرف
انرژی تلفیق سایبانها با ویژگیهای هوشمند میباشد؛ به طوری که سایبان هوشمند باتوجه به حرکت خورشید و تغییرات شرایط محیطی تغییر وضعیت میدهد، با محیط سازگار شده و از فضای داخلی در برابر تابش نامطلوب خورشید محافظت میکند. در اینجا هوشمند بودن بدین معناست که سیستم قابلیت سازگاری با محیط را به صورت خودکار دارا باشد. با این وجود امکان اعمال تنظیمات به صورت دستی که ترجیح کاربر را نیز درنظر میگیرد از مزیتهای سیستم به شمار خواهد آمد. سایبانهای هوشمند میتوانند در قالب نماهای متحرک و هوشمند اجرا شوند و تاثیر به سزایی در بهبود روشنایی فضای داخلی و کاهش مصرف
انرژی داشته باشند. عملکرد این نماها بایستی از طریقمدلسازی مورد بررسی قرار گیرد.