با افزایش میزان رقابت بین صنایع امروزی، اهمیت تحقیقات مرتبط با توسعه، تدوین و اجرای استراتژیها به عنوان یک مزیت رقابتی، افزوده شده است. امروزه
فرهنگ راهبردی را می توان به عنوان مجموعه ای متمایزاز اعتقادات، ایستارها و کارکردها با توجه به استفاده از زور دانست که به صورت دسته جمعی حفظ شده و به طور تدر یجی، در طو ل زمان ، از طریق فرایند تاریخی مداوم و منحصر بفرد ظهور می کند. فرهنگراهبردی در طول زمان تداوم داشته و بیشتر از دوران ظهور خود عمر می کند، اگرچه دارای ویژگی دایمی یا ایستایی نیست و ممکن است در زمان های حساسی به طور اساسی یا جزئی تغییر کند. افزایش نرخ تغییردر محیط درونی و بیرونی سازمان های تولیدی منجر به توجه بیشتر به تدوین استراتژی و مدیریت استرا تژیک در این سازمان ها شده است.
فرهنگ راهبردی موضوعی است که به تازگی در دانش مدیریت و درقلمرو رفتار سازمانی راه یافته است. به دنبال نظریات و تحقیقات جدید در مدیریت،
فرهنگ راهبردی دارای اهمیت روزافزونی شده و یکی از مباحث اصلی و کانونی مدیریت را تشکیل داده است. جامعه پذیری نخبگان در
فرهنگ های راهبردی متفاوت، باعث می شود تا در موقعیت های مشابه، دست به انتخاب های متفاوت بزنند. ویژگی های فرهنگی متفاوت دولت ها، باعث می گردد تا از واقعیتهای راهبردی مشابه، برداشت های متفاوت داشته باشند. بنابراین، مشکل
فرهنگ گرایان، توضیح مشابهت های رفتار راهبردی در درون
فرهنگ های راهبردی مختلف است. در عصر ما هنوز هم مدیریت
فرهنگ از نگاه عده ای موضوعی کم رنگ و کم تاثیر بوده و جایگاه آن در موفقیت سازمان چشمگیر به نظر نمی آید.