جایگاه امضای دیجیتال در حقوق ایران با نگاهی به حقوق آمریکا و فرانسه

تحولات صورت گرفته درخصوص امضای الکترونیک ، تقریبا از ده سال پیش شروع شده است و ایالات متحده در این زمینه پیشگام بوده است. با پیشرفت اینترنت ، مبادلات اسناد عددی ، آسان و رایج شد ولی به دنبال آن ، دو محدودیت عمده پدیدآمد که آن ها ، همانا امنیت و تائید اصالت مبادلات اند . اینترنت یک شبکه اطلاعاتی بازاست ، هرکسی می تواند از اینترنت استفاده کند و امکان داردکه ازآن برای استخراج اطلاعات ازمناطق آسیب پذیر ، برای مقاصد سودجویانه و غیرقانونی استفاده نماید.در مباحث مربوط به خدمات دیجیتالی(الکترونیکی) از جمله دولت الکترونیک به جرات می توان گفت بدون وجود زیرساخت های لازم امنیتی درفضای دیجیتال امکان ارائه چنین خدماتی وجودندارد . چراکه بدون حضور فن آوری های لازم جهت اعتبار بخشیدن به اسناد الکترونیکی و قانون مند نمودن تراکنش ها و فعالیت های اینترنتی ، نمی توان به فضای دیجیتال اعتمادکردو مسلما افراد جامعه مایل به استفاده ازآن نخواهند بود . دراین زمینه فن آوری های خاصی مانند امضای دیجیتال ،گواهینامه دیجیتالی ، مرکز صدور گواهینامه دیجیتال ایجاد شده است.

Keywords:

امضای الکترونیک , امضای دیجیتال , امضای دیجیتالی digital signature