بررسی امکان استفاده مجدد از پسآب صنایع پتروشیمی استان خوزستان درچارچوب استانداردهای تخلیه پسآب

امروزه برنامه های پایش کیفی منابع آب به گونه ای طراجی می شوند که در آنها علاوه بر پایش و اندازه گیری منابع آب به پایش و اندازه گیری منابع آلاینده نیز پرداخته شود. این امر دو موضوع اساسی را به خود اختصاص می دهد؛ اول آنکه آیا منبع آلاینده فرضی به اندازه ای آلوده هست که از ورود آن به منابع آب جلوگیری شود و دوم اینکه آیا میتوان از این منبع آلاینده برای موارد خاص مجدداً استفاده نمود. با یک نگاه کلی، میتوان پاسخ این دو سوال را از مقایسه نتایج آنالیز پسآب منابع آلاینده با استانداردهای تخلیه پسآب، تا حدودی بدست آورد. در استان خوزستان ، سازمان آب و برق متولی منابع آب های طبیعی در استان است و لذا در جهت حفظ و صیانت از آنها, این سازمان اقدام به نمونه برداری و آزمایش منابع آلاینده ورودی به منابع آب می نماید. پسآب صنایع پتروشیمی استان خوزستان نیز در سالهای اخیر در برنامه پایش کیفی قرار گرفته اند. به طوری که با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست از پسآب صنایع نمونه برداری و آزمایش صورت می پذیرد.آزمایش های انجام شده شامل پارامترهای COD ، آمونیاک , نیترات , فسفات ، DO BOD ، فلزات سنگین و میزان املاح محلول و معلق و هدایت الکتریکی و pH آنها می باشد. در این مقاله نتایج این آزمایش ها در مقایسه با مقدار استاندارد خروجی پسآب برای صنعت مورد نظر گردآوری و جمع بندی گردیده است. بدین ترتیب میزان آلودگی وارده به منابع آب استان خوزستان از طریق صنایع پتروشیمی استان تعیین گردیده است.در حالی که سعی شده است تا به کمبودهای موجود در شاخص های آلودگی نیز پرداخته شود.

Keywords:

پسآب , استفاده مجدد , استانداردهای تخلیه پسآبها