مکان یابی شعب بانک ها در ساختار اقتصاد شهری مطالعه موردی: شعب بانک ملی ایران در شهر اصفهان

گسترش فعالیت نهادهای مالی، با گسترش شهرنشینی، ارتباط مستقیمی دارد. نهادهای مالی مانند بنگاه اقتصادی، در پی حداکثر نمودن سود یا حداقل کردن هزینه ها هستند و استقرار مکانی آنها نیز مشمول قواعد و تئوری های مکان یابی حاکم بر فعالیت بنگاه های اقتصادی است. معمولاً جهت گیریمکان یابی بانک ها و نهادهای مالی، به سمت استقرار در محل های پرتردد، دارای چگالی بالای جمعیت و فعالیت های اقتصادی می باشزد کزه البتزه همراه باپیچیده شدن روابط اقتصادی و اجتماعی و همچنین گسترش شهرنشینی و تغییر اجتناب ناپذیر در کالبد شهری و مراکز تجاری شهرها در طول زمان، تداوماستقرار شعب بانک در موقعیت های قبلی، فاقد کارکرد لازم خواهد بود. لذا همواره انتخاب مکان بهینه برای شعب بانک، مسأله مدیران ارشد نهادهای مالی است و بر این اساس، مسأله پیش روی این مطالعه، بررسی وضعیت موجود استقرار شعب بانک ملی ایران در سطح شهر اصفهان و ارائه پیشنهادهای لازم در راستای استقرار مطلوب شعب در سطح شهر است. در این مطالعه، وضعیت استقرار شعب بانک ملی، به تفکیک مناطق، تبیین شده و موقعیت مکانی این شعب در ارتباطبا شعب سایر بانک ها و سایر عوامل تأثیرگذار بر مکان بهینه مانند: جمعیت، قیمت زمین، تمرکز فعالیت های اقتصادی و دسترسی ها، تحلیل شد. مراجعهبه اسناد و مدارک موجود، تهیه پرسشنامه و مصاحبه از افراد مورد نظر شامل 2599 پرسشنامه از مراجعه کنندگان به شعب و 299 پرسشنامه از کارشناسان و مدیران شعب بانک ملی ایران و 232 پرسشنامه از کارشناسان و مدیران سایر شعب بانکی در سطح شهر اصفهان، مسیر انجام این تحقیق بوده و در نهایت، مشاهده وبرداشت های میدانی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیاییGISانجام گرفت

Keywords:

اقتصاد شهری , مکان یابی , شعب , بانک ملی ایران