طبق آخرین گزارش سازمان ملل متحد، حدود 800 میلیون نفراز جمعیت جهان دچار فقر غذایی هستند و شمار افراد قرار گرفته در زیر خط فقر از نظر تأمین انرژی موردنیاز روزانه بدن روز به روز در حال افزایش است. جدیدترین پیش بینی ها حاکی از آن است که این آمار تا سال 2020 میلادی به رقمی بالغ بر یک میلیارد نفر خواهد رسید و این بدان معناست که حفظ نوع بشر در بلند مدت و نجات خیل عظیم انسانها از خطر گرسنگی، نیازمند توجه ویژه ی متخصصان و سیاست مداران امروز جهان به توسعه ی پایدار و همه جانبه ی صنعت
کشاورزی است. همان طور که می دانید ورود نسل اول فناوری ها به عرصه ی کشاورزی، در چند دهه ی گذشته منجر به وقوع انقلابی در
کشاورزی و گذر از
کشاورزی سنتی به
کشاورزی صنعتی گردید، در این دوره افزایش چشمگیری در کیفیت و کمیت محصولات
کشاورزی صورت گرفت که البته در کنار آن استفاده ی بی رویه ی از منابع ، مشکلاتی را نیز در پی داشت. اکنون با گذشت سالها از وقوع انقلاب
کشاورزی و کاهش مجدد نسبت رشد تولیدات
کشاورزی به جمعیت جهان، لزوم به کارگیری فناوری های جدید در صنعت
کشاورزی پیش از هر زمان دیگری آشکار است. در این بین فناوری نانو به عنوان یک فناوری بین رشته ای و پیشتاز، رفع مشکلات و کمبودها در بسیاری از عرصه های علمی و صنعتی، به خوبی جایگاه خود را در علوم
کشاورزی و صنایع وابسه آن به اثبات رسانیده است. فناوری نانو کاربردهای وسیعی در همه مراحل تولید، فرآوری، نگهداری، بسته بندی و انتقال تولیدات
کشاورزی دارد. ورود فناوری نانو به صنعت
کشاورزی و صنایع غذایی متضمن افزایش میزان تولیدات و کیفیت آنها، در کنار حفظ محیط زیست و منابع کرهی زمین می باشد.