امکان
محلول پاشی با کود پتاسیم برای تغذیه بهینه
ذرت امری مهم است به این منظور آزمایش به صورت فاکتوریل درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی یا 4 تکرار درمنطقه دهلران استان ایلام درسال 1393 مورد ارزیابی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل
محلول پاشی مقادیر مختلف کود پتاسیم درسه سطح(5، 10 و15 کیلوگرم در هکتار) و زمان
محلول پاشی در سه زمان(50، 60 و 70 روز پس از کاشت) بود. عملکرد بیولوژیک
ذرت در واحد سطح به طور معنی داری تحت تاثیر هیچ یک از فاکتورهای آزمایش و اثر متقابل انها قرار نگرفت. با این حال میانگین عملکردبیولوژیک
ذرت برای تیمار
محلول پاشی کود پتاسیم به مقدار 15 کیلوگرم در هکتار، 11/6 درصد بیشتر از تیمار
محلول پاشی ب مقدار 5کیلوگرم درهکتار بود براساس مقایسه گروهی صورت گرفته میانگین عملکرد بیولوژیک
ذرت برای تیمار
محلول پاشی به مقدار 15کیلوگرم در هکتار 45 درصد بیشتر از شاهد بدون
محلول پاشی بود دربازه زمانی مورد آزمایش تسریع درمحلول پاشی افزایش عملکرد بیولوژیک
ذرت را در پی داشت. حداکثر عملکرد بیولوژیک
ذرت در شرایط کاربرد بالاترین سطح
کودپتاسیم با
محلول پاشی زودهنگام آن و کمترین عملکرد بیولوژیک
ذرت در واحد سطح در شرایط کاربرد کمترین مقدار کود پتاسیم با
محلول پاشی دیر هنگام ان حاصل شد.عملکرد دانه در واحد سطح برای تیمار
محلول پاشی کودپتاسیم به مقدار 15 کیلوگرم درهکتار 6/8 درصد بیشتر از تیمار
محلول پاشی به مقدار 5 کیلوگرم در هکتار بود. تسریع در
محلول پاشی کود پتاسیم اثر مثبتی برعملکرد دانه
ذرت در واحد سطح داشت. بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح به تیمار
محلول پاشی کود پتاسیم به فاصله 50 روز پس از کاشت تعلق داشت. میانگین تعداد برگ تک بوته
ذرت برای تیمار کاربرد کود پتاسیم به مقدار 15کیلوگرم در هکتار به ترتیب 4/8 و 3/4 درصد بیشتر از میانگین تعداد برگ تک بوته
ذرت برای تیممارهای کاربرد کود پتاسیم به مقدار 5 و 10 کیلوگرم در هکتار بود. میانگین سطح برگ تک بوته
ذرت برای تیمار
محلول پاشی کود پتاسیم به مقدار 15 کیلوگرم در هکتار 8/9 درصد بیشتر از میانگین سطح برگ تک بوته
ذرت برای تیمارهای
محلول پاشی کود پتاسیم به مقدار 5 تا 10 کیلوگرم در هکتار بود. سطح برگ قسمت فوقانی بوته
ذرت برای تیمار کاربرد کود پتاسیم به مقدار 15 کیولگرم در هکتار 11/25 درصد بیشتر از تیمار
محلول پاشی به مقدار 5 کیلوگرم در هکتار بود. لایه های پایینی و بالایی کانو پی
ذرت به طور متقاوتی تحت تاثیر زمان
محلول پاشی کود پتاسیم قرار گرفتند. درمورد برگ های پایین
محلول پاشی زودهنگام به فاصله 50 روز پس از کاشت موثرتر بود در حالی که در مورد برگ های بالایی
محلول پاشی دیر هنگام در توسعه سطح برگ موثر تر بود تقارن زمان رشد و نمود برگ ها در هر یک از این لایه ها با مراحل
محلول پاشی توجیه کننده این تفاوت است