شناسائی عوامل موثر بر توانمندسازی منابع انسانی و بررسی نقش آنها در بهره وری کارکنان شرکت های نفتی استان خوزستان

از دغدغه های مهم بنگاه های اقتصادی موفق جهان، گردآوری سرمایه انسانی فرهیخته و خردورزی است که قادر بهایجاد تحول در سازمانی که به آن تعلق دارند، می باشد. استفاده از توانایی های بالقوه منابع انسانی و بهره وردی فردی برای هرسازمانی مزیتی بزرگ به شمار می رود. در بهره وری فردی، سازمان از مجموعه استعدادها و توانایی های بالقوه فرد به منظورپیشرفت سازمان استفاده می کند و با بالفعل درآوردن نیروهای بالقوه و استعدادهای شگرف در جهت سازندگی موجب پیشرفتفرد و همسویی با سازمان خواهد شد. بنابراین لازمه دستیابی به هدف های سازمان، مدیریت موثر این منابع با ارزش است.هدف این پژوهش سنجش میزان رابطه مؤلفه های توانمندسازی کارکنان شامل (توانمندسازی، ارتباطات سازمانی، مشوقهای سازمانی، جریان اطلاعات و دانش و مهارتها) با نگرش آنان نسبت به افزایش بهره وری است که به منظور شناساییمیزان قابلیت آنها برای کاربرد توانمندسازی کارکنان مورد بررسی قرار گرفته است و شش سؤال پژوهشی نیز بر مبنای آنهامطرح گردیده اند. برای جمع آوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه یک پرسشنامه سنجش ابعاد مختلف توانمندسازیمقیمی (1390) و یک پرسشنامه نگرش کارکنان نسبت به افزایش بهره وری مقیمی (1390) استفاده شده است که دربین 200 نمونه از کارکنان شاغل در شرکت های نفتی استان خوزستان توزیع و جمع آوری گردید. نتایج حاصله با استفاده ازآزمون های همبستگی، رگرسیون و معادلات ساختاری نشان داد روابط معنی داری بین مولفه های توانمندسازی با هم و بیناین مولفه ها و نگرش کارکنان نسبت به افزایش بهره وری وجود دارد.

Keywords:

توانمندسازی , ارتباطات سازمانی , مشوق های سازمانی , جریان اطلاعات , منابع انسانی و بهره وری