تقریبا تمامی کالاهای خطرناک قابل حمل و جابجایی هستند بشرط آنکه کلیه الزامات ایمنی مربوط به آن رعایت گردد. عدم رعایت فاکتورهای ایمنی در طی
حمل و نقل مواد و کالاهای خطرناک میتواند منجر به بروز حوادث و حتی فجایع جبران ناپذیر گردد. رانندگان حرفهای و مدیران و کارکنان شرکتهای حمل و نقلی و مأموران پلیس راه باید دوره آموزشی ویژه آشنایی با حمل محمولّهای سوختی و خطرناک را طی کنند و این دوره آموزشی به صورت مستمر برای همه دست اندرکاران برگزار شود. بر اساس آیین نامه قوانین راهنمایی و رانندگی موادخطرناک به هرنوع مواد رادیواکتیو ، منفجره ، محترقه ، مایعات وجامدات آتش زا یا سمی و یااسیدی ، گازهای فشرده ، زباله ویژه وفاضلاب ومانند آن اطلاق می گردد و وسایل نقلیه ای که
مواد خطرناک حمل میکنند ضمن رعایت مفاد آئین نامه حمل
مواد خطرناک ، باید سه چراغ قرمز الکتریکی ودو مثلث شبرنگ را همراه داشته باشند .به علاوه باید دارای دستگاه پمپ آتش نشانی آماده به کار باشند و این پمپ ها باید در محل هایی نصب شوند که هنگام ضرورت بتوان به سرعت آنها را مورد استفاده قرار داد. عوامل و پارامترهای متفاوتی در انتخاب شیوه و
مسیر حمل و نقل مواد خطرناک تاثیرگذار است. از جمله این عوامل میتوان به فاکتورهای جمعیتی و محیطی، زیرساختهای حمل و نقل، عکس العمل به موقع، شرایط آب و هوایی و کنترل کیفی اشاره کرد. در این مقاله سعی شده است تا ضمن بررسی جامع همه عوامل تاثیرگذار، میزان اهمیت آنها در انتخاب شیوه و
مسیر مورد ارزیابی قرار گیرد.