بررسی رابطه سرمایه فرهنگی و گرایش به توریسم فرهنگی در میان جوانان

در دوران معاصر توریسم به واقعیت مهم اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده است، فعالیتی که با انسان و انگیزه ها، خواسته ها، نیازها و آرزوهای او که منبعث از فرهنگ جامعه است، ارتباط دارد. صنعت توریسم به عنوان یک صنعت چند وجهی ، متشکل از اجزا و انواع گوناگون است. یکی از انواع گردشگری، که امروزه نیز بسیار رونق یافته توریسم فرهنگی است. از سوی دیگر یکی از سرمایه های جدید، مفهوم سرمایه فرهنگی است؛ که به دلیل اهمیت و گستردگی نقش این نوع سرمایه، بسیاری از تحلیل گران و نظریه پردازان اجتماعی از آن به عنوان منبع بسیار مهمی در تعیین ساختار اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی نام برده اند. با توجه به اهمیت سرمایه فرهنگی می توان این را سرمایه یکی از متغیرهای مؤثر بر ارتقای توریسم فرهنگی دانست. با توجه به اهمیت موارد فوق الذکر، در این پژوهش ابتدا واکاوی عناصر تشکیل دهنده سرمایه فرهنگی در سطوح عادت واره زندگی، سطح تحصیلات، ادراک فرهنگی متعالی، شناخت هنرهای متعالی، شناخت و قابلیت استفاده از کالای فرهنگی، شناخت میراث فرهنگی صورت گرفت و بر مبنای آن اقدام به طرح سوال و ارائه مدل مفهومی نمودیم و از روش کمی توصیفی همبستگی مطالب مربوط، رابطه سرمایه فرهنگی و گرایش به توریسم فرهنگی در میان جوانان منطقه 3 شهر تهران در سال 94 را مورد بررسی قرار دادیم و پس از تجزیه و تحلیل آن و ذکر این نکته که پایایی و روایی سوالات ما به نقطه اشباع رسانید به یافته هایی دست یافتیم که منجر به پاسخگویی به سؤالاتمان گردید. یافته های این تحقیق نشان داد که ارتقاء سرمایه فرهنگی در گرو شناخت و هدایت درست عناصر تشکیل دهنده آن می باشد و هدایت صحیح و شناخت سرمایه فرهنگی زمینه ساز ارتقاء توریسم فرهنگی در جامعه است.

Keywords:

فرهنگ , سرمایه فرهنگی , گردشگری , توریسم فرهنگی