تعیین رابطه بین سبک زندگی سلامت محور با خودانتقادگری، روان رنجور خویی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان یزد

انتخاب سبک زندگی سالم علاوه بر تداوم و تقویت سطح سلامت و رفاه باعث احساس رضایت، اقناع شخصی و خودشکوفایی میشود، سبک زندگی در وضعیت سلامت فکر و بروز اختلال های روانی موثر است. آنچه زمینه ی بروز انحراف ها و اختلالات روانی را فراهم میکند، سبک زندگی فرد و ناتوانی وی در مواجهه با مشکلات زندگی است. بنابراین هدف اساسی از انجام این پژوهش تعیین رابطه بین سبک زندگی سلامت محور با خوانتقادگری، روان رنجور خویی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان یزد در سال 1394 بوده است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان یزد در سال تحصیلی 1394-1395 بوده است. نمونه این پژوهش شامل 150 نفر از دانش آموزان دختری که با نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های نئو کاستا و مک کری (1991) مولفه روان رنجور خویی و پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان کارنفسکی و کرایج (2001) مولفه خودانتقادگری پاسخ دادند برای تجزیه و تحلیل داده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد و نتایج نشان داد که سبک زندگی سلامت محور 20% خودانتقادگری و 35% روان رنجوری را تبیین می کنند و رابطه معناداری بین سبک زندگی سلامت محور با خودانتقادگری و روان رنجوری وجود دارد.