تحقق توسعه پایدار به عنوان یکی از اساسی ترین نیازهای بشر در عصر حاضر است.
بتن به عنوان یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی در احداث مهمترین سازه های زیربنایی و توسعه، دارای پتانسیل انجام فعالیت های تحقیقاتی به منظور افزایش سازگاری آن با
محیط زیست است. از جمله این فعالیت ها می توان به مواردی نظیر استفاده از
سیمان هایی با مصرف انرژی و اثرات محیط زیستی کمتر، کاهش مصرف
سیمان با استفاده از مواد جایگزین نظیر سرباره ها، خاکسترها و پوزولان های طبیعی و مصنوعی، استفاده از مواد بازیافتی نظیر لاستیک مستعمل، خاکستر لجن، سنگدانه های مناسب و صرفه جویی در آب مورد نیاز برای صنعت ساخت
بتن مشاهده کرد، که منجر به تولید مواد سبز سازگار با
محیط زیست با مقاومت بهینه خواهد شد. این مقاله سعی بر این دارد تا ضمن بررسی ویژگی های محیط زیستی صنعت بتن، به اقدامات و راهکارهایی اشاره نماید که سازگار با
محیط زیست بوده و بتواند ضمن کاهش اثرات مخرب کاربرد این صنعت در محیط زیست، زمینه توسعه پایدار آن را فراهم آورد. بتنی که از آن با عنوان
بتن سبز در این مقاله یاد شده است، در واقع جلوه گاه موارد فوق می باشد.